Kitabın Adı: HIRKA KİTABI

                 Nesebu’l Kitabu’l Hırka

Müellifi    : Şeyh-ül Ekber Muhyiddîn İbn ARABÎ (1165-1240)

Mütercim : Vahdettin İNCE

Nâşir       : Remzi GÖKNAR

Yayınevi  : KİTSAN Yayınları – İstanbul / 0212 513 67 69

Yansıtan  : Hamdi CENİK

www.sufizmveinsan.com

Çok ayıplayan, çok eleştiren, çok söven, çok sızlayan olma. (41)

Allah’ı ve Resûlünü sevdikleri için bütün müminleri, iyilerini de, kötülerini de sev.

Şeyhime dil uzattığı için buğzettiğim bir adam hakkında Rasûlullah rüyada bana bu şekilde tavsiyede bulundu ve dedi ki:
-Falana niçin buğzediyorsun?

Dedim ki:

—Şeyhime buğzedip, dil uzattığı için.

Nebî (s.a.v.) dedi ki:

—Onun Allah’ı ve beni sevdiğini bilmiyor musun?

—Biliyorum, dedim.

Buyurdu ki:

—O halde niçin onu, beni sevdiği için sevmiyorsun da, şeyhine buğzettiği için buğzediyorsun?

Dedim ki:

—Ya Resûlallah! Şu anda –ne güzel öğretmensin!- gafil olduğum bir hususa dikkatimi çektin. (42–43)

İç dünyan itibariyle öyle olmadığın sürece omuzlarını büzerek, başını yere gömerek huşu gösterisinde bulunma. (43)

İnsanların seslerini keserek senin sözlerini dinlemelerini arzu etme. (43)

Cimrilik ettikleri zaman zenginleri, dünya için yarışan dünya ehlini eleştirmekten sakın. Onların ellerinde olan şeyleri arzu etme. (44)

Çarşıda çok oturma, oralarda çok dolaşma. (44)

Dinleyen birinin dinden çıktıklarını zannedecekleri şekilde kıble ehli hakkında şahitlikte bulunma. (44)

Cemaatten ayrılma. Çünkü cemaatten ayrılanı kurt kapar. (45)

Kazaya rıza göster, inan; ama takdir edilen her şeye değil, bilakis takdir edilmesine rıza göster. Allah tarafından gelen şeyi sevinçle karşıla. (48)

İnsanlarla beraber olduğun zamanlarda nefsinin aleyhinde ol. Çünkü nefsinin aleyhinde olduğun zaman, asıl o zaman onun lehinde olursun. (49)

Hatem el-Asam (sağır) aslında sağır değildi. Bir kadın onunla konuşmuş ve bu sırada sesli bir şekilde yellenmişti. Kadın bundan dolayı çok utanmıştı. Şeyh, o sırada kendisiyle konuşan bu kadına:

—Biraz daha bağır! Çünkü sözlerini duyamıyorum! Demiş, böylece duymadığını anlatmak istemişti. Kadın rahatlamış ve “beni işitmemiş!”  diyerek sevinmişti.

Bu yüzden ona Hatem el-Asam denildi.

İşte onlar böyle bir ahlak üzere dereceleri çıktılar. Bu, onların elbisesi ve süsleridir. Ben de esas üzere bu elbiseyi başkalarına giydirdim. Bundan dolayı Allah’a hamdolsun. (50)

Şeyh Yunus’a:

—Cebrail Allah’tan ne almıştı? (diye sorulduğunda) dedi ki:

—Ben de Şeyh Abdülkadir’e sordum veya bir başkası sordu:

-Allah’tan ne aldı?.. diye, dedi ki:

— Ondan ilim ve edeb aldı. (51)

Ben de Hızır (a.s.)’ ın sohbetinde bulundum, onun edebiyle edeplendim ve ondan bir vasiyet şeklinde el aldım. Bana şifahi olarak şeyhlerin makamına teslim olmayı tavsiye etti. Bu onun ağzından benim ağzıma aktarılan bir nasstı.

Bunun dışında başka ilimler de öğretti.

Onda olağanüstü üç özellik gördüm. Su üzerinde yürüdüğünü, yeri teyyettiğini ve havada namaz kıldığını gördüm. (53)

Bir adamda üçyüz adamı birden görmek isteyen kimse bana baksın. Çünkü ben, üçyüz şeyhin sohbetinde bulundum ve her birinden bir ahlak edindim.

Kuşeyri risalesine bakın örneğim. Burada birinden söz edildiği zaman, falanın ve falanın sohbetinde bulundu, denilmektedir.

Öyle ise…

Hırka; sohbet ve edepten başka bir şey değildir.

Dolayısıyla birden çok kişinin sohbetinde bulunup edebinden edinmenin bir sakıncası yoktur. Lakin ilimden yoksun cahil bir topluluk çıktı. Ancak bir kişinin elinden hırka giyileceğini hayal ediyorlar. Oysa bunu hiç kimse söylememiştir. (55)

Kıymetli okuyucular, kitabın bundan sonraki bölümünde Şeyh’ül Ekber’in “Hizbu’d-devri’l alâ” başlığıyla tümüne birden büyük dua ismi verilen 36 duası (daha sonraki bölümde de anlamları yazılmış) yer almaktadır. İstifade etmek isteyenler kitabın ilgili bölümlerine başvurabilirler.

Başka bir eserden “Yansımalar” da buluşmak dileğiyle hoşça kalın, Allah “Muin” imiz olsun.