Kitabın Adı:   ONLARIN ÂLEMİ

                    Haletü Ehli’l-Hakikati Maallah

Müellifi     :    Ahmed Er-Rufâî (M: 1119-1182)

Mütercim :    Abdülkadir AKÇİÇEK

Yayınevi   :    Bahar Yayınları

Yansıtan   :    Hamdi CENİK

www.sufizmveinsan.com

Onüçüncü Bölüm:

24. Hadis-i Şerif:

Rasûlullah (s.a.v.) Efendimiz şöyle buyurdular:

—Sizi maddi ve manevi cihetten beslediği için, Allah’ı seviniz.

Beni de, Allah sevdiği için seviniz.

Ehl-i Beytimi de, ben sevdiğim için seviniz. (280)

Bu Hadis-i Şerifte ruh temizliğine erme yolu belirtiliyor.

Anlatılan sevgi yoluna giren ruh temizliğine ermiş olur ve Allah tarafından seçilmişlere katılır.

Oğlum sana safiyet yollarını anlatacağım. O anlatacağım yolun bir içi bir dışı vardır.

Dışı: Bilcümle temizliğe ermektir. Bu erişte; dünya, yaratılmışlar ve nefsin kirlerinden kurtulmak icap eder.

İçi: Yaptığın işleri, büyük ve çok görmekten kurtulmanla olur. Yapılan işleri görmek; ruhun safiyeti üzerine toz eker. Ayrıca yapılan işlere karşılık beklemek ve Hak’tan başkasını görmek, ruh safiyetini karartır.

Bu manada şu Hadis-i Şerif önemlidir:

-İç aleminiz!.. İç aleminiz!.. Çünkü o, Allah katında en çok sevilendir. (280,281)

Birçok büyükler şu fikirdedirler:

—Bilgisizlik ölümdür. Allah bilgi verdikçe canlılık olur.

Her bilgi bir vebaldir. Ancak, amel ederse kurtulmak mümkün olur.

Her amel de fayda vermez, ancak Allah için olan faydalıdır.

Bu anlatılan ameli yapanlar için de; ruh safiyeti elde edilmedikçe, kurtuluş kolay olmaz.

Bu safiyeti bulanlar ise.. hallerince, büyük tehlike içindedirler. Çok dikkatli olmaları icap eder. (284)

25. Hadis-i Şerif:

Rasûlullah (s.a.v.) Efendimiz şöyle buyurdular:

-Bir kimse kazandığı helal ve temiz maldan, normal olarak sadaka verirse .. bu helal kazançtan fakirlere Allah rızası için yedirirse.. Allah o kimsenin iyiliklerini kabul buyurur. Malına bereket ihsan eyler. Tıpkı, bir kimsenin büyüyen çocuğu gibi, o mal büyür, artar. (289)

Bu Hadis-i Şerif bizi iyilik etmeye teşvik ediyor.

Yapılan iyilikle, ihlâs sahibi olmanın gerekli olduğuna dair bizi ayık tutmak istiyor.

İhlâs sahibi olarak, güzel işler yapan için, ecrin kat kat artacağına ve bu gibi işlerin mutlaka kabul buyrulacağına işaret ediyor.

Anlatılan sadakanın, makbul olma durumunun, mutlak ihlasla toplandığını bilmek gerekir.

Kaldı ki: İhlâs, irfan sahiplerinin nurudur. Ameller ihlassız olduğu takdirde, karanlık içinde kalır. Ancak, ihlâsla aydınlığa kavuşur.

İşbu düşünce iledir ki, İrfan sahipleri, bütün gayretlerini, ihlâs yolunda harcarlar. Çünkü onlar, şu Âyet-i Kerimenin özünü anlamışlardır:

—Dikkat ediniz: İhlâsla tutulan işler, Allah içindir. [39/3]  (289,290)

Oğlum bugün tasavvuf yolunda olan kimselerin çoğunu, zındık olarak bulursun. Onlar tasavvuf dillerinde, kalemlerinde bir sermaye yapmak sevdasına kapılmış kimselerdir.

Onlar bütün bağları kırmış, güya hürriyetçi geçinen kimselerdir. Bütün usulleri bozarak kendilerinden icat çıkarırlar.

Onların çoğunu; işin hakiki yönünden anlamayan, bilgisiz olarak bulursun. Anlayışları kıttır. Çok hilekâr, kandırıcı kimselerdir. Onlar kendilerini beğenirler. Düşünceleri karanlıktır. İyi kimseler hakkında kötü düşünceler beslerler. Takva sahiplerini, zühd yolunda gidenleri, sadakat sahibi olanları, ruhi bir safiyete erenleri benimsemezler.

Tam tasavvuf derecesine ermiş kimselerin, vasfı yapılmaz. Fehim, onların mana yollarını çıkaramaz.

Onların yalnız işaretleri vardır. Başta; nefsin elinden ve onun kirli işlerinden kurtulmak, onlar için en büyük emeldir. Sözlerinde ve işlerinde; nefse, dünyaya pay çıkarmazlar. Onların bütün duyguları Hak ayrılığı tozundan tamamen temizidir.

Onlar nefisle olurlar; ama nefsin cümle çirkin huylarından uzaktırlar.

Halk içinde gezerler; ama halkın kötülükleri onlara dokunmaz.

Kalb sahibidirler; ama kalbleri Hak katındadır. Onların kalbinden ancak iyilik zuhura gelir. (290,291)

Her varlıkta tekliği sezerler. (292)