Akşam güneşi gözlerimin içinde sefa süren
Ocağıma dikilen incir ağacının gölgesi bu çile
Akşam sefaları cefa çekmekte gün doğar birazdan
Sardunyalar gülmeyi unutmuş son vardiyada
Sebepsiz değil akan yaşlar, birazdan nehir olacak tükenişler

Özlem dediğin uykuyu çalar sadece, varsın çalsın
Gözlerin bende gayri yar, git gidebildiğine
Firar altı üstü göz gözü görmez ardından
Nefesim kesilse de duymazsın bilirim
Göçebe bir ayrılıktı sanki, dönecektin geri

Hangi yöne dönsem yüzümü, kâbuslardayım
Vazgeç diyorum şamarlara sarılıyorum, vay be
Seni seviyorum deyişlerin, terk ediş safındayım
Utanma şereften yana bir sen değilsin fukara
Dön yüzünü geçmişine, git gidebildiğine

Gökyüzü ayaklar altında yıldızlar yine firari
Şafaklarım sende kaldı karanlık kâbuslar düşlerimde
Varsın özlem denen çalsın uykularımı
Ufukta sorgusuz fırtınalar, ardımda kaçak sevişmeler

Seni seviyorum deyişlerin terk ediş safındayım, selâmetle…