Yaşanmış bir sevdanın uçkurunda
Uçurumdan aşağısı bela
Belden aşağısı vurgun
Çarmıhlar kurulu dört köşede
Rüzgar her estiğinde kulaklarımda senin sesin
Gözümde yaş olursun
Akıtamam seni gönlümün pınarlarına
Yüreğime bir daha girmemelisin

Her mayıs şafağında yüzünü görürsem
Özgürlük adında bir sevda yaşanır
Doğan her çocuğa senin adın verilir
Seni sevmenin verdiği huzurla gönlümü ilikler
Dağlara savururum isyan kokan şiirleri
Şair olursun gözümde halk adına yürürsün
Konuşmak ilahlaşmak ve fikr-i kalbime gömülürsün
Dert güllesi gibi bir şeysin
Ve her güldüğünde ölür ağladığında bayram yeridir sokaklar
Nefretin boyun bağımdır çıkaramam
Adın nefrettir unutamam
Sana bakınca gökyüzü heder olur
Akar gider zaman patavatsızca
Aşkın “ Z “ raporu tutulur
Ve bu sevdanın ayakları tutmaz olmuştur,gömülür…