Yavaştan tükeniyordun yıldızlardan
Bayrağım oluşun gurur veriyordu
Uzatıyorum köprülerimi yollarına
Sana koşuyordum
Güneşin buz tuttuğu
Akrebin zehrinin zamana işlemediği
An oluyor akşam eli bıçaklı katil
Yangına sebebiyetten hükümlüsün
Yüküm ağır
Akşam kurşun yarası
Vurulup düşmüyordu eşkıya isyanım
Dağ başı oluyordun, bayrağımdın

Şairler şehirler kadar yalnızdı
İşgal altındaydı bekleyişler
Umut sendeydi şiir bakışlım
Mezarlar şehirler kadar gürültülü
Kalabalık sessizliğim yalnızlıktan
Sevgim boyum kadar, boyum yerle yeksan

Azrail ile sevişiyormuşum
Ne münasebet
Dalga geçiyorum…

Ölüm dediğin bir gün değil ki…