“Ey bizim canımıza can olan (Allah)!

Varlıklarımızı, fâni sûretle gösteren vücûd-i mutlak sensin.

Hareketimiz de varlığımız da senin vergindir.

Varlığımız senin îcadındır.

Biz ney gibiyiz, bizdeki nağme senden.

Biz dağ gibiyiz, bizdeki sadâ senden.

Nimetlerini ve ihsanlarını bizden esirgeme!

Ey Allah'ım! Yüz binlerce tuzak ve yem var

Bizler de aç kalmış haris kuşlar gibiyiz.

Her birimiz birer doğan bile olsak,

Her an yeni bir tuzağa tutuluyoruz.

Sen bizi hep tuzaktan kurtarıyorsun

Biz yine bir tuzağa doğru gidiyoruz.

Bize, bizim işlerimize bakma

Kendi büyüklüğüne, kendi cömertliğine bak!

Sen bize bu isteği, karşılıksız verdin

Hadsiz, hesapsız ihsanlarda bulundun.

Ezelde bağışladığın şu irfan damlasını, denizlerine ulaştır.

Ey yardım dileyenlerin yardımcısı, bize hidayet ver.

Kerem ederek hidayet ettiğin kalbi azdırma.

Sen yardım etmezsen, işimiz gücümüz ancak kargaşalıktır.

Kötü kazaları üstümüzden esirge

Bizi sana razı olan kardeşlerden ayırma !”

Hz. Mevlana Celâleddin-i Rumi (k.s)