Sallanan Çocuk

www.sufizmveinsan.com
 
 

Sallanıyordu Çocuk Sandalye Üzerinde,
İki Elini Koymuş
Ayak Bileklerine,
Bir
İleriye,Bir Geriye, Hu Allah Diye,
Saatlerce,Giderek Artan Bir Tempo ile.

Ona Nenesi Göstermiş idi Yıllar Önce,
Başta Oyun Geldi,Farkına Vardı
Beşinde,
Sallanıyor, Bulduğu Yerde, Hu Allah diye.
Altısında Başladı
Kuran’ı Öğrenmeye.

Korkardı Anası Deli Diyecekler Diye
Kardeşleri bile Gülerdi Onun Haline.
Bu Hangi Çocuğun diye Soranlara bile,
Tanıtırlardı
Sallanan Çocuk Ahmet Diye.

Sallanması Birden Kesilmişti Yedisinde
Kuran’ Hatim Etmiş
idi On ikisinde
Zaman Gelip Geçmişti,Geldi Yirmibeşine
Sallanan Çocuktan Birşey Kalmadı
Geriye

Başlamıştı Artık Sigara vede İçkiye
Kırıcıydı,Ama Kötülük Yoktu Kalbinde,
Elinde Olmasada, Diyemezdi Yok diye.
Bir
şeyleri Yanlış, Yaptığını Hissetmekte.

Gelmişti Ahmedi Artık Otuzyedisine,
Bir Kitap Okumuştu Dua ve Zikir diye,
Başlamıştı İçindeki Çocuk Harekete.
Arıyordu Sallanan Çocuğu Bir Yerlerde

Bulmuştu Sallanan Çocuğu Derinlerinde
Hiç Niyeti Yoktu Artık, Onu Kaybetmeye
Yeminide Etmiş
idi, İçki İçmemeye,
Son Hedefi Koydu Sigara Bitecek diye.

 

 

 
 
Ahmet Genç
İstanbul - 20.03.2006
http://sufizmveinsan.com