|
7. Bölüm Tanri "Kitaplari yuklenmistir." dedi;
O'ndan olmayan bilgi, yuk olur adama. O'ndan olmayan, vasitasiz olarak O'ndan
gelmeyen bilgi, gelin bezeyen kadini surdugu renk gibi tutmaz, ucar-gider. Fakat bu
yuku de bir iyi tasirsan yukunu alirlar, bir hosluk bagislarlar sana.
Kendine gel de hevesine uyup o yuku tasima; taisma da icindeki bilgi ambarini gor. Boylece
de rahvan giden bilgi atina bin;ondan sonra sirtindaki yuk duser gider.
[I, 3461-65]
Kendini, kendinin
huylarindan arit da apari ozunu gor.
O vakit kitapsiz, muzakereci olmadan,
hocaya basvurmadan, peygamberlerin bilgilerini gonlunde gorursun.
[I, 3473-4]
O suret, goge de sigmaz,
Ars'a da, ferse de. Denize de sigmaz, baliga da. Cunku bunlar sinirlidir; sayiya sigar
seylerdir. Gonul Gonul aynasininsa, bil ki siniri yoktur. Burada akil ya susar, ya yol
azitir, yiter-gider
Cunku gonul, ya odur, yahut da odur gonul.
[I, 3500-3]
Gonullerini cilalayanlar,
kokudan da kurtulmuslardir, renkten de. Her solukta, durmadan, dinlenmeden bir guzellik
seyrederler.
Bilginin seklini, kabugunu birakmamislardir da gozle goruse inanma bayragini
yuceltmislerdir.
Dusunce gitmistir de aydinliga kavusmuslardir; varliklarini bogazlamislardir da irfan
denizi kesilmislerdir.
[I, 3505-6]
Herkesin urktugu, kactigi
olume bile aci-aci gulumserler. Kimsecikler, onlarin gonullerine bir zarar veremez;
sedefe zarar gelir, inciye gelmez.
[I, 3507-8]
Beden ana gibi can cocuguna
gebedir;
olumse dogum sancisidr, dogum titreyisidir.
Gecip gitmis canlarin hepsi de, o neseli can nasil dogacak diye beklesir.
[I, 3527-8]
|