CEYLAN
Avcının
biri bir ceylan tuttu, eşek ve öküzlerle dolu ahıra kapattı. Ürkek
ceylan orada bulunanlardan uzak durmak için ahırın bir başından
diğerine sürekli koşmakta idi. Diğer hayvanların büyük bir iştah
ile yedikleri yemlere yüzünü dahi çevirmeden toz duman içinde bırakıyordu
etrafı.
Kim zıddıyla bir araya konursa ölüm azabına uğramış gibi olur.
Kendi cinsinden olmayanlarla bir kafese konmak; can kuşunun mahpus
olması, doğan ile kuzgunun aynı yere kapatılması gibidir!. Ruh doğan
kuşudur, kuzgun ise; tabiatın. Doğan kuşu, kuzgundan yaralandığı
gibi; ruhun kuzgunu da tabiattır, yani dünyadır !..
Karaya vuran balığın can çekişip çırpındığı gibi; o göbeği
miskli ceylan da eşeklerin ahırında günlerdir acılar içinde çırpınmaktaydı.
Misk ile pislik aynı kapa konmuştu sanki.
Bir eşek diyordu ki:
-
Susun!.. Bu hayvanlar babası; padişahlarla beylerin huyundandır
ha!..
Bir
başkası; onun gidip gelmesine bakıp, alay ederek:
-
Bir inci bulmuş, nasıl olur da ucuza satar?..
Başka
birisi:
-
Söyleyin ona; bu naziklikle padişahın tahtına çıkıp, yaslansın!..
Diye alay ediyorlardı. İçlerinden birisi çağırarak, yiyemediğinden
önünde kalan yemleri teklif etti:
-
Hayır, iştahım da yok, yiyecek kuvvetim de!.. Dedi ceylan.
-
Biliyorum ki nazlanıyorsun, yahut da utanıyorsun da onun için çekiniyorsun,
dedi eşek.
Ceylan:
-
O yemek senin yemeğin, senin bedeninin cüzleri onunla dirilmekte,
tazelenmekte. Ben çayırlığın arkadaşıyım!.. Duru sularla, bağlarla,
bahçelerle avunur, eğlenirdim!.. Kaza ve kader; bizi azapla karşılaştırırsa,
güzel huyum hemencecik değişecek mi?. Yoksul durumda olsam bile,
yoksulca mı hareket edeyim?.. Elbisem eskidiyse, ben yeniyim!.. Ben
ki; sümbülü, laleyi, reyhanı binlerce nazla ve istemeyerek
yerdim!...
-
Dırlanıp duruyorsun, gariplikle çok saçma şeyler söylenir zaten,
dedi eşeğin birisi.
Ceylan:
-
Ödağacı ile ambere dahi önem vermememin şahidi göbeğimdekidir!..
Fakat koku alamayan bunları nereden bilebilir?. Yollarda eşek
pisliklerini koklayan eşek; o kokuyu nasıl duyar, miski nasıl
sunabilirim onlara?.. Haramdır o koku onlara!.. Onun için Rasül:
"İslam, dünyada gariptir!.." demiştir . Çünki; zatı,
meleklerle hemdem olmakla beraber, akrabaları dahi ondan kaçarlar.
Halk onun suretine bakar, onu kendi cinsleri gibi sanır, lakin ondaki
kokuyu duyamazlar!..
Mesnevi:5.Cilt-Sayfa:70-........-78
|