İBRET

Kan dökücü eşkıyalar köyü basarak mallarını yağmaya başladılar.  Eşraftan iki kişiyi , elleri bağlanmış halde reislerinin huzuruna  getirdiler.  Köylü dedi ki :

-Padişahlar , yüce erler !... Kanıma kastetmenizin nedenini anlamıyorum?...  Bu garazın sebebi nedir?... Gördüğünüz gibi yoksul , çıplak adamın biriyim.

Reis dedi ki :

-Seni öldüreceğiz!... Ama , neden biliyor musun?... Arkadaşın korksun da , altınların yerini söylesin  diye!...

Köylü  :

-O benden de yoksuldur, deyince ,  Reis :

-Haber verdiler , onun altınları varmış , dedi. Bunun üzerine köylü :

-Madem ki bizim ikimizden bir şeyler umuyorsunuz ... önce onu öldürün de ben korkayım , altınların yerini göstereyim , dedi.

Şimdi sen de , Allah’ın keremine bak ki , âhir zamanda yaratıldık. Zamanın sonu , ilk vakitlerinden üstündür.  Merhamet sahibi Allah ; Nuh ve Hud kavimlerini helak etti ve bunları bize bildirdi ki , korkalım ve ibret alalım. Ya aksi olsaydı !?...

Mesnevi : 2. Cilt - Sayfa : 233 - 234
Hamdi CENİK/İSTANBUL