Meryem oğlu İsa (as) ; sanki arkasında bir aslan varmış da, kendisini kovalıyormuş gibi, koşarak dağlara doğru kaçıyordu. Birisi yetişerek dedi ki:

- Hayrola?!.. Peşinde kimseler yok, neden böyle kuş gibi kaçıyorsun?.

Hz.İsa öyle hızlı gidiyordu ki, acelesinden cevap bile vermedi. Adam bir müddet peşinden koştu, ardını bırakmayıp bağırdı:

- Allah rızası için, bir an olsun dur!. Merak ettim , neden kaçıyorsun? Arkandan gelen ne bir düşman, ne de bir yırtıcı hayvan var!.. Neden korkuyorsun, bir şeyden bu kadar ürkmene sebep nedir?.. Kimden kaçıyorsun a kerem sahibi!?.. 

Hz. İsa dedi ki:

- Bir ahmaktan kaçıyorum. Yolumdan çekil de, uzaklaşıp kendimi kurtarayım. 

Adam dedi ki:

- Körün gözlerini, sağırın kulağını açan sen değil misin?

- Evet benim , dedi Hz.İsa.

Adam dedi ki:

- Gayb afsunlarının yurdu olan, o afsunu ölüye okuyunca ölüyü dirilten padişah sen değil misin?...

Hz.İsa:

- Benim , dedi.

Adam dedi ki:

- A güzel yüzlü ; topraktan kuşlar yapan sen değil misin ?...

- Evet benim , dedi Hz. İsa.

Bunun üzerine adam dedi ki:

- Peki... öyleyse ey tertemiz ruh ; dilediğini yaparken kimden korkuyorsun , âlemde bu kadar mucizelerin varken , senin kullarından olmayan kimdir?

Hz.İsa dedi ki:

- Teni eşsiz örneksiz yaratan, canı ezelde  halkeden Allah’ın zatına and olsun , O’nun tertemiz zatiyle , sıfatlarının hakkı için ... felek bile yenini , yakasını yırtmış ona âşık olmuştur. O afsunu   , o İsm-i Âzam’ı köre okudum; gözleri açıldı , sağıra okudum; kulakları duydu , taş gibi dağlara okudum; yarıldı, göbeğine kadar hırkasını yırttı, ölüye okudum; dirildi, hiç bir şey olmayan, vücudu bulunmayan şeye okudum; meydana geldi, bir şey oldu. Fakat ahmağın gönlüne yüz binlerce kere okudum, fayda vermedi. Mermer ; kayaya , oradan toprağa dönüştü de, ona tesir bile etmedi. Ondan bir şey bitmesine imkan yok!... 

Adam dedi ki:

- Allah adının köre, sağıra, ölüye tesir edip te, ahmağa tesir etmemesinin sebebi nedir ? Onlar da illet, bu da illet , ona neden tesir etmiyor?...

Hz. İsa dedi ki:

- Ahmaklık Allah kahrıdır. Hastalık,körlük kahır değil , bir ibtiladır. İbtilaya tutulana, kendisine  böyle bir illet musallat olana kul da acır, Allah da. Fakat ahmaklık öyle bir illettir ki; ahmağa da zarar verir, onunla konuşana da. Ahmağa vurulan dağ Allah mührüdür, Ona bir çare bulmanın olanağı yoktur!...

Hz. İsa nasıl kaçtıysa sen de ahmaktan kaç . Hava ; suyu  yavaş yavaş çeker alır ya, ahmak ta dininizi böyle çalar, alır. Kıçının altına taş koymuş adamın harareti nasıl gider, o adam nasıl soğuk alırsa, ahmak ta sizden harareti, aşkı, isteği alır, çalar, size soğukluk verir. Hz.İsa’nın kaçışı korkudan değildi. O zaten emindi. Fakat sizlere öğretmek için kaçmıştı.  Kış rüzgarları âlemi doldursa bile, o parlayıp duran güneşe ne gam!...

Mesnevi: 3.Cilt - Sayfa:209 - ...- 211
Düzenleyen: Hamdi Cenik