Yüreğime Gem Düştü

Gözlerime asırlar öncesinden nem düştü Bin gönle biriken hasret ve elem düştü Güllerin kokusunda sürmelendi arzular İsyana tam hürriyet, yüreğine gem düştü... Taa içimden koparıp sana sunduğum kalbim Aynasını kararttı dünyalar kadar kibrim! Nakış nakış büyüdü sen dokudukça sabrım, Feryad eden bülbüle hıçkıran bir dem düştü... Kainat şiir oldu; gözlerine yazılan Senin adındı bir bir yıldızlara kazınan Yüreğimi kanatan o çaresiz sızıdan Baş eğdiren, tam yüzlü, bir güzel erdem düştü... Köhne bir hana döndüm; tek başına... virane... Hasretin kıskacında can verdim.. yaşamak ne? Gülşene girerken; hem yangındım, hem divâne Avucuna hicran, ay, yıldız ve matem düştü... Sıraladım onları gecelerin boynuna Hem yaralar bıraktı bu aşk benim koynuma! İmtihana çektiler, uymadılar oynuma. Gülü sana sunmuşlar, bana da çiğdem düştü... Umudumu çöllerde hasretine aldılar Asırlarca öteden gül kokunu saldılar Gönlümün ateşinde hoş sohbete daldılar! Onlar vuslata kandı, bana kuru fem düştü... Kanat yaptım ruhuma pişman göz yaşlarımdan Yara aldım gönlümde yıktığım taşlarımdan Sana adanmış; her gün kesilen başlarımdan Zindanlaşan ömrünü aydınlatan gem düştü... İsyana tam hürriyet, yüreğime gem düştü; Nurullah Genç