İNSANOĞLU

Çok düşünmüşümdür insanoğlunun nasıl yaratıldığını, geliştiğini,bir gün gelip de öldüğünü ve ardını...

Aslında birçoğumuz "aman boş ver" der gibi gözüksek de, düşünürüz bütün bunları. Hayatımızın belli anlarında, özellikle zorda kaldığımız zaman Allah’a sığınırız. O’ndan o anlık da olsa yardım isteriz. Sonra aynı hovarda hayat!...
Ama nedense pozitif bakamayız: hayatı sevmeyiz ki bir şekilde de insanları sevelim, dünyayı sevelim, sistemin ne olduğunu bilip gereğini yaşamaya çalışalım.
Düşünce sistemimizi bir evrensel boyuta taşıyabilsek; herhalde o zaman her şey hallolmuş olacak ve ortada ne sevap ne de günah kalacak.

Nedense geceleri düşünmüşümdür. Gündüzleri de düşünsem bile gecenin tadı başkadır bana... Gündüz güneşin her yeri aydınlatmasını gece de yıldızların kayışını seyrederek düşüncelere dalar, aslında insanların pozitif bakamadığı (hele bugünlerde) hayatın ne kadar yüce olduğunu, hayatta başka değerlerin de bulunduğunu ve bunların farkına varmamız gerektiğini anlarım... Bu değerlerin evrensel düşünce sistemine adım atmamızı sağlayacağına inanıyorum. Sadece bu mu? Hayır, sadece bunlar değil hissettiklerim, ama ne hissettiğimi de dille anlatamıyorum ki!..

Hayatı kısıtlamışız, kendimize göre her şeyi var sanmışız. Kendimizi evrenin merkezi gibi görüp sistemin sanki bizim lehimize çalışmadığını düşünür olmuşuz. Ama hatalı olan, bize adaletsiz davrandığını sandığımız sistem değil, kendimiziz. Çünkü bir biz, bir de O’nu kabul etmişiz. Oysa doğru olan bu değildir. Varlığın Tek bir yapıdan meydana geldiğini anlayıp kavrayıp ona göre yaşamaya çalışmak bence ilk aşama. Tabi, bunları yaparken Kur’an hükümlerine ve hadislere göre yaşamımıza yön vermek gerek.

Ben bunları yazıyorum, ama yapıyor muyum bilmem.

Her iyinin içinde bir kötülük, her kötülüğün içinde de bir iyilik buluruz. İyi sandığımız şeyleri karşımızda kötü olarak bulmak, kötü sandıklarımızla da iyi olarak karşılaşmak bizi bir kaosa sürükleyebilir. Bunlar her insanın kendi terkibine göredir. Her an her türlü tepkiye, etkiye hazır olmak herhalde en mantıklısı olacak. Yani hayatta kontrpiyede kalmamak şart. Bunun için de az önce dediğim gibi evrensel düşünceye adım atmak gerek.

Ve sakın şunu unutmayalım, yaşadığımız problemler ve güzellikler tek aşk değildir, hayatta duyulacak başka aşklar da vardır. Yani başka değerler de...