Neye yarasın sen be adam

Aslın değil mi ki, bir damla su?

Neyinle kibirlenirsin,

Ömür boyu dostun da su

Yaşam boyu düşmanın da su.

Rahmet damlalarıyla baş edemez

İrkilirsin, şedit bir ekim yağmurunda

İçin ürperir

Korkarsın.

Diktiğin dünyalıklar direnemez

Ekim yağmurlarıyla yel eser yerinde

Bir damla suya muhtaç kalırsın

Kurur toprağın yol yol çatlar

Dudakların gibi,

Sivaslı Hatice nenenin elleri gibi.

Medet umarsın asumandan bir damla

Bir damla hayat beklersin.

Bir damla sudan geldin be adam

Bir damla suyla debelenir durursun.

Kadehinde şarap olur su

Semaverimde çaydır bir damla su

Hayatın anlamı acıların dermanı

Bir damla su.

Bir damla su söndürür ateşleri

Yürekteki korları

Mangaldaki külleri

Söndürür ateşleri bir damla su.

Tutarsın sevgilinin ellerini

Hasret olur bir damla su

Sarılır öpersin yârin dudaklarını

Neşe olur göz pınarlarında

Akar sicim misali

Ta yüreğine saplanır ok gibi bir damla su.

Sıladan gelen hasret namesinin

Bir köşesinde yayılan mürekkebin

Müsebbibidir bir damla su.

Yârin, ananın, bacının gözlerinden

Yüreklerine düşen bir tutam kordur.

Sevdalar sürerken yüreklerde

Yazılmıyorsa artık ayrılık nameleri

Gurbetler sılaya dönmüşe

Daha bir güzel doğuyorsa şems

Gelecek nesillerin de kaynağı

Bir damla su.

Toprak hasret ona

İnsan hasret.

Sarı başaklar niyaza durmuş

Kurumuş dudaklar hasret.

Zenginlikler, mevkiler iniyor hiçe

Dünya kanarak huzur içe,

Cihan bir damla suya hasret.