Şimdi başlığımızı açıklamaya geçebiliriz: Madem hiçbir şey yoktan var olamaz, bu mevcudat hep var mıydı? Eğer hep vardıysa, mevcudat ezelden beri vardır demektir ve bu da ebede kadar olacağını gösterir ki bu durumda mevcudat Allah olur. Eğer mevcudat yoktu da sonra var oldu ya da var edildi ise bu durumda hiçbir şey yoktan var olamaz diyemeyiz. İşin aslı şudur ki, yukarda da yeri gelip belirttik, mevcudat vardan var olmuştur yani yoktan var olmuş değildir. Bu durumda hiçbir şey yoktan var olamaz hükmü, zincirin son halkasında, mevcudatı var kılan varlık için düşünülmesi gereken bir gerçektir. Yani Allah yoktan varolamaz demektir. Zaten biz de Allah'ın ezelden beri var olduğunu söyleyerek bunu teyit etmiş oluyoruz. Allah'ın yoktan var olduğunu düşünmek, mutlak hiçlikten bir varlığın varolduğunu düşünmek demektir ki mutlak hiçlik, tanımı gereği hiçbir varlığa varlık hakkı tanımaz. Bu durumda en azından mevcudata bile bakmamız, yokluğun, daha doğrusu mutlak hiçliğin hiçbir zaman olmadığının ve bu da hiçbir zaman olamayacağının göstergesidir. Aksi takdirde hiçbir şeyin hiçbir şekilde olmaması gerekirdi. Öyleyse en küçük bir zerrenin bile olmuş olması, yokluğun hiç olmadığını, yokluğun hiç olmaması da yokluğun hiç olamayacağını gösterir. Neden yokluğun hiç olmamış olması, onun gelecek bir anda da hiç olamayacağını göstersin? Bunu da başlık cümlemizin ikinci kısmıyla açıklayalım.

Diyoruz ki hiçbir şey varken yok olamaz. Öyleyse mevcudat hiçbir zaman yok olmayacak mı? Her şeyin formu değişse bile varlığı daim mi kalacak yani ebediyen mi var olacak? Oysa ebediyen var olmak, zaman ötesi bir kavram olup, ezelden beri de var olmayı gerektirir. Bu durumda mevcudat yine ezelden ebede vardır demek olur ki bu da yukarda bahsettiğimiz gibi mevcudat Allah'tır demektir. Aksi hal ise, mevcudatın yok olabileceğini düşünmek olup, hiçbir şey varken yok olamaz hükmümüzle çatışır. Oysaki mevcudatın varlığının dayandığı varlığın, zincirin son halkasının yok olamayacağını düşünmek, hiç bir şey varken yok olamaz hükmünün doğruluğunu ve mevcudatın gerçek anlamda varlığı olmadığı için yokluğunun da düşünülmesinin bu hükmü geçersiz kılmak olmadığını gösterir. Öyleyse Allah vardır ve yok olamaz demektir var olan hiçbir şey yok olamaz demek. Zaten biz de Allah'ın ezelden ebede varlığını kabul etmekle O'nun hiçbir zaman yok olamayacağını teyit etmiş oluruz. Mutlak hiçlik, varlığın hiçbir an var olamayacağı demek olup, varlığın şu anda var olması, mutlak hiçliğin geçersizliğini gösteriyor. Mutlak hiçlik geçersiz bir düşünceyse, geçmişte hiçbir anda ve gelecekte hiçbir anda gerçek anlamda yokluk yoktur demektir. Öyleyse yokluğun hiç olmamış olması onun hiç olamayacağının da ispatıdır.

Özetle, hiçbir şey yokluktan var olamaz deyişimizde "hiçbir şey" Allah'ın vücudu demektir diyoruz. Şimdi bu tanımdan ve başlığımızdan hareketle tekrar diyebiliriz ki Allah 2. bir Allah yaratamaz çünkü "hiçbir şey" yani Allah yoktan var olamaz, evvelinde yokluk düşünülemez. Ve yine bu başlıktan hareketle tekrar diyebiliriz ki "hiçbir şey" varken yok olamaz yani Allah var iken yok olamaz, kendini yok edemez. Ve dahi Allah'ın var kıldığı her şey yok hükmünde var olmak zorundadır. Ve Allah, mutlak yokluğu da yaratabilir değildir. Çünkü bu zatının yokluğunu da gerekli kılacağından, muhaldir.