Sağlıkla ilgili klasik söylemler vardır; spor yap, yağsız ye, eti az ye, sebzeye ağırlık ver vb.

Bu öneriler doğaya, doğal olana dönüşün bir ifadesidir.

Bin yıllarla sınırlı yaşantısının önemli bir bölümünü doğayla iç içe geçiren insanoğlu, son 50 yılda gelişen teknolojinin besin maddeleri üzerine göstermiş olduğu etki nedeniyle doğal beslenme yöntemlerinden uzak düşmüştür.

Oysa insanoğlunun yaşamı sürecince vücudun metabolizması, tamamen doğal besinlerle gelişmişti. Bu günlerde marketlerin raflarını dolduran içi katkı maddeleriyle dolu binlerce çeşit ürün, çocukların günlük diyet listesinin içinde yer alıyor. Bu besin maddeleriyle yetişen son nesiller, vücudun çalışma özelliklerini, doğasının dışına çıkartarak, zorluyor.

Rafine edilmiş sofra şekerinden yapılan besin maddeleri, homojenize ve pastörize sütler, içi katkı maddeleriyle dolu ve rafine edilmiş cips-bisküvi vb. poşet içindeki ürünler, hormonlu meyve ve sebzeler, ağır metalle zehirlenmiş çiftlik balıkları, kolalı içecekler, yapay tatlandırıcı içeren tüm içecek ve besinler, kısacık yaşamlarını 25 cm²  içinde güneş görmeden geçiren ve yapay tohumlarla beslenerek yetişen tavuk eti, temel besin maddesi olan ot’u yemeden ve hormon ilaçlarıyla yetiştirilen hayvanların eti…

Sayılan besin maddeleriyle kuşatılmış olan insanlarımızı, önemli sağlık sorunlarının beklediğini söylemek abartılı olmayacaktır.

Doğada, doğal ortamında yaşayan hayvanlarda kalp, şeker, tansiyon gibi kronik hastalıklar gözlenmiyor. Hayvanlardan ayrılan en önemli farkımız, gelişmiş beyin ön bölgemizdir. Stres bu nedenle insanlarda hastalık oluşturuyor. Doğa dışı beslenme biçimi hem beyin ön bölgesinin çalışma özelliklerini bozarak stresin etkisini arttırıyor hem de vücudun normal çalışma düzenini etkileyerek hastalıkların oluşacağı zeminin ortaya çıkmasını sağlıyor.

Sağlığımızı korumak ve kazanmak için öncelikle doğal olan beslenme yöntemlerine dönmeli, insan bünyesinin alışkın olduğu beslenme biçimiyle yaşamayı amaç edinmeliyiz.

Kaynaklar

1.Ah Şu Beynimiz! Göz ardı edilen tıbbi gerçekler.(Kitap, Dr Güçlü Ildız)

2.The Journal of Nutrition 138(4): 653-823 2008.