Emanet Ehli



Sure başlarındaki İLK Ayetler, sure içinde geçen diğer ayetleri açıklamaktadır.

Örneğin “İndirilene uymak” yani “Takva” ile ilgili Ahzap suresine baktığımızda Ulu’l-Azm Nebilerden alınan “Ağır Misak” nedir? diye sorduğumuzda, İLK ayetlere baktığımızda Nebi’ye Takva etmesi, Allah’a Tevekkül etmesi ve Vahye tabi olması emredilmektedir.

Bu durumda Nebilerden alınan Ağır Misak’ın, Allah’ın sözlerine dayanmak, ona tevekkül etmek ve vahyedilene tabi olmak olduğunu anlarız.

Şüphesiz ki Vahiy, ‘Gerçek Söz’ demektir ve özü-temeli “Tevhid”dir. Dini Rabb’e özgülemekle iman ve ameli salihtir. Vahye tabi olan, Allah’ın sözlerine güvenen (Takva) ve ona Tevekkül eden (dayanan) insanlar, doğruyu bulur, ihtilafa düşmez ve onlar kurtulanlardır.

Hayatımızdan bir örnek verelim: Bir arkadaşla konuşurken üçüncü bir şahıs olan AHMET’ten bahsediyorum ve söz içinde “kendisi iyi adamdır” diyorum. Beni dinleyen kişi soruyor: KİM?

Bu durumu çoğumuz yaşamışızdır veya biz yapmışızdır.

Bunu soran arkadaş için şöyle diyebiliriz: 1- Beni dinlemiyor 2- Düşünmüyor.

Şimdi diyebiliriz ki; 1- Surenin İlk ayetleri ilerideki Ayetleri açıklamaktadır. 2- Sure içindeki bir ayeti anlamakta zorlanırsak, ilk Ayetlere bakmalı ve bağlantıları düşünmeliyiz.

Ahzap: 7. Hani biz Nebilerden söz almıştık; Senden, Nuh'tan, İbrahim'den, Musa'dan ve Meryem oğlu İsa'dan da. Biz onlardan pek sağlam bir söz aldık.

Buradaki “Ağır Misak” hangi konuda alınmıştır? Sorusuna, eğer ilk sözleri “Dinlemişsek” ve sonrakileri de ona göre “Düşünürsek” bu İLK ayetler cevap veriyor:

Ahzap suresi İlk Ayetleri:

33:1. Ey Nebi! Allah'a TAKVA et, kâfirlere ve münafıklara boyun eğme. Elbette Allah her şeyi bilmekte ve yerli yerince yapmaktadır.
33:2. Rabbinden sana VAHYEDİLENE TABİ OL. Şüphesiz Allah, bütün yaptıklarınızdan haberdardır.
33:3. Allah'a TEVEKKÜL et. Vekîl olarak Allah yeter.

Aynı Ahzap suresinde dikkâti çeken bir ayette “Emanet” zikrediliyor.

33:72. "Biz emaneti, göklere, yere ve dağlara teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten çekindiler, korktular. Onu insan yüklendi. Doğrusu o çok zalim, çok cahildir."

Şimdi bu “Emanet nedir?” sorusuna yukarıdaki fikir doğrultusunda bu emanet “İndirilendir-Vahiydir” diyoruz.

Maalesef İnsan, ayetin son ifadesinde bildirildiği gibi, bu emanete layıkıyla sarılıp sahip çıkmamakla ve Emredildiği gibi Ona Tabi olmamakla Zalim ve Cahildir.

İmam Rabbaniye göre Emanet ehli (ona uymakta olan-onu taşıyan) ise Mazlum ve Meçhuldür.

Turgut Sak
İstanbul-22
.02.2005
http://sufizmveinsan.com


Üst Ana sayfa e-mail