Kim muktedir olduğu halde, Allah için tevazu amacıyla lüks elbiseyi terk ederse, kıyamet günü Allah o kimseyi, insanların gözü önünde, müminlerin hüllelerden dilediğini giymekle baş başa bırakır. (4/7)

Allah nimetinin eserini, kulu üzerinde görmeyi sever . (4/9)

Rasûlullah ipeği sağ eline, altını da sol eline alıp; “ Bu ikisi ümmetimin erkeklerine haramdır!.. ” buyurmuştur. (4/13)

Rasûlullah yatağına yattığı zaman sağı üzerine yatar ve şöyle derdi: “Allah’ım, canımı sana teslim ettim. Yüzümü sana yönelttim. İşimi sana havale ettim. Arzu ederek ve korkarak sana sığındım. Senden başka sığınak ve korunulacak yer yoktur. İndirdiğin kitabına ve gönderdiğin Nebi’ne iman ettim.”  (4/21-22)

Ben Allah’ı en iyi bileninizim. Ve O’ndan en şiddetli korkanınızım. (4/39)

Beni rüyasında gören kimse, uyanıkken de beni görecektir veya sanki beni uyanıkken görmüş gibidir. Şeytan benim şeklime bürünemez. (4/45)

Sizden biriniz sevmediği bir rüya görürse sol tarafına üç kere tükürüp, üç defa şeytandan Allah’a sığınsın. Önce yattığı taraftan öte tarafa dönsün. (4/49)

Rasulullah bize yedi şeyi emir buyurdu:  Hasta ziyareti, ,cenazeyi teşyi etmek, aksırana “Yerhamükallah” demek, zayıfa yardım etmek, zulme uğrayana el uzatmak , selamı yaymak ve yemin eden kimseye ifasını sağlamaktır. (4/53-54)

İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinize sevgi duymadıkça iman etmiş olmazsınız. Size, şayet uyguladığınız zaman sevişebileceğiniz şeyi göstereyim mi?... Selâmı aranızda yaygınlaştırınız. (4/54)

Gafiller içinde Allah’ı zikretmek, savaştan kaçanlara nazaran sabreden gibidir. (4/57)

Bir şeye binen; yürüyene, yürüyen kimse; oturana, azınlık; çoğunluğu selam verir. (4/65)

Şüphesiz Allah aksırmayı sever, esnemeyi çirkin görür. Biriniz aksırdığı vakit “Elhamdülillah” derse, işiten her müslümanın “Yerhamükallah” diye karşılık vermesi bir vazifedir. Esnemek ise şeytandandır. Sizden biriniz esnediği zaman mümkün olduğu kadar kendisine mani olsun. Çünkü sizden biri esnediği zaman şeytan ona güler. (4/ 91-92)

Herhangi iki müslüman karşılaşır da musafaha edilirse, ayrılmadan önce günahları affedilir. (4/100)

Nebi, Ali’nin oğlu Hasan’ı öpmüştü. Akra bin Habis (bunu görünce) dedi ki: “Benim on evladım var, hiç birini öpmedim. Rasûlullah buyurdu ki: ‘Merhamet etmeyene ‘, merhamet olunmaz.’” (4/104)

<devam edecek>

İstanbul - 28.01.2003
 http://sufizmveinsan.com