“Cehennem şehvetle ile, cennet de nefsin hoşlanmadığı şeylerle örtülmüştür.”(1/286)

“Üç şey ölüye (kabre kadar) eşlik eder. Ev halkı ve malı  döner. Ameli yanında kalır.”(1/290)

“Cennet, sizin her birinize takunyanızın kayışından daha yakındır. Cehennemde böyledir.”(1/291)

“Çok secde et! Zira Allah için her secde edişinde, Allah seni bir derece daha yüceltir ve bir günahını affeder.”(1/294)

“İnsanların en hayırlısı, uzun ömürlü olup, ameli güzel olandır.”(1/296)

“Mü’ minler içinde Allah’a verdikleri sözde sadâkat gösteren nice erler var. İşte onlardan kimi adadığını ödedi. Kimide bekliyor. Onlar hiçbir suretle ahidlerini değiştirmediler.”(1/298)

Nebi (a.s) Allah Teala’dan yaptığı rivayette şöyle buyurduğunu bildirmiştir :
Ey kullarım! Şüphesiz Ben zulmü kendime haram kıldığım gibi, onu aranızda da haram kıldım. O halde birbirinize zulmetmeyiniz.
Ey kullarım! Benim hidâyet ettiğim kimseler hariç, hepiniz yolunuzu sapıtmışsınız. O halde Ben’ den hidayet isteyin ki, sizi doğru yola iteyim.
Ey kullarım! Benim doyurduklarımdan başka hepiniz açsınız. Ben’ den rızık isteyin ki sizi yedireyim.
Ey kullarım! Giydirdiklerim dışında hepiniz çıplaksınız. O halde Ben’ den giyecek isteyin ki sizi giydireyim.
Ey kullarım! Sizler gece-gündüz günah işlersiniz. Bende günahların tamamını affederim. Bu sebeple, Ben’ den bağışlanmanızı isteyin ki, size mağfiret edeyim.
Ey kullarım! Hiçbir zaman, Bana zarar vermeye gücünüz yetmez ki , veresiniz. Bana fayda verecek  hale ulaşamazsınız ki, bana faydanız dokunsun.
Ey kullarım! Sizden öncekiler ve sonrakiler, ins ve cinniniz içinizden muttakî bir adamın kalbinin en iyi hali üzere onun kalbi gibi olsa, bu durum Benim mülkümde en küçük bir şey artırmaz.
Ey kullarım! Sizden öncekiler ve sonrakiler, ins ve cinniniz, içinizden en kötü bir adamın kalbinin bulunduğu en kötü niyyeti üzere toplansa, bu durum Benim mülkümden bir şey eksiltmez.
Ey kullarım! Sizde öncekiler ve sonrakiler, ins ve cininiz bir alanda toplansalar, sonra Ben’ den dileklerini isteseler, mahlukatın tamamına istediklerini versem, iğnenin denize sokulup çıkarıldığında denizden eksilttiği kadar Benim Katımdaki hazineyi ancak eksiltebilir.
Ey kullarım! Sizin amellerinizi adınıza zabteder, onların karşılığını eksiksiz size geri veririm. O halde kim hayır bulursa hemen Allah’a hamd etsin.  Kimde kötülükle karşılaşırsa kendi nefsini kınasın. (1 / 301-302)

<devam edecek>

İstanbul - 29.10.2002
 http://sufizmveinsan.com