1. Bölüm


İbn-i Abbas (r.a) Hz.' inden naklen Muaz b, Cebel rivayet ediyor :

—Bir gün Resullullah (s.a) ile beraberdik. Ansardan birinin evinde toplanmıştık.. Tam bir cemaat olmuştuk. Sohbete dalmıştık.
Bu arada, dışarıdan bir ses geldi :

—Ev sahibi..... içerdekiler... Eve girmem için bana izin verir misiniz? Benim sizden bir dileğim var.
Bunun üzerine , herkes Resullullah (s.a)efendimizin yüzüne bakmaya başladı. Orda ve her zaman büyük oydu... İzin ondan çıkacaktı.

Resullullah (s.a) Efendimiz, duruma vakıf oldu ve :

— << Bu seslenen kimdir bilir misiniz?>>

Buyurdu.... Biz hep birden şöyle dedik :

— En iyi bilen ALLAH ve Resuludur.

Bunun üzerine Resullullah (s.a) Efendimiz :

— << O, lain iblistir. –Şeytandır– Allah'ın laneti onun üzerine olsun....>>

Buyurunca; hemen Hz. ömer :

— Ya Resullullah , bana izin veriniz onu öldüreyim.

Dedi.... Resullullah (s.a) Efendimiz bu izni vermedi; şöyle buyurdu:

— << Dur ya ömer , biliyomusun ki; ona belli bir vakte kadar mühlet verilmiştir... öldürmeyi bırak.>>

Sonra şöyle buyurdu:

—<<Kapıyı ona açın gelsin... O buraya gelmek için emir almıştır. Diyeceklerini anlamaya çalışınız. Size anlatacaklarını iyi dinleyiniz.>>

* * *

Bundan sonrasını ondan dinleyelim ; yani Ravi' den. Şöyle anlattı :

Kapıyı ona açtılar. İçeri girdi ve bize göründü. Birde baktık ki, şekli şu :
Bir ihtiyar. Şaşı. Aynı zamanda köse. Çenesinde altı veya yedi kadar kıl sallanıyor. At kılı gibi. Gözleri yukarı doğru açılmış. Kafası, büyük bir fil kafası gibi. Dudakları da, bir manda dudağına benziyordu.
Sonra, şöyle bir selam verdi ;

Selam ya Muhammed ; selam size ey cemaat-i müslimin.
Onun bu selamına Resullullah (s.a) Efendimiz şu mukabelede bulundu;

<< Selam Allah'ındır ya lain >>
Sonra şöyle buyurdu :

<< Bir iş için geldiğini duydum; nedir o iş? >>
Şeytan şöyle anlattı ;

Benim buraya gelişim kendi arzumla olmadı. Mecburen geldim.
Resullullah (s.a) Efendimiz sordu ;

<< Nedir o mecburiyetin ? >>
Şeytan anlattı ;

İzzet sahibi Rabbın katından bana bir melek geldi. Ve dedi ki ;Allah-ü Taâlâ sana emir veriyor : Muhammed 'e gideceksin. Ama düşük ve zelil
bir halde. Tevazu ile. Ona gideceksin ve ademoğullarını nasıl kandırdığını anlatacaksın. Onları nasıl aldattığını söyleyeceksin bir bir ona. Sonra o sana ne sorarsa doğrusunu diyeceksin. Sonra ... Allah-ü Taâlâ buyurdu ki :

Söylediklerine bir yalan katarsan , doğruyu sölemezsen .... seni kül ederim ;
rüzgara savurur ... Düşmanlarının önünde , seni rüsvay ederim.

İşte ... böyle ; ya Muhammed , o emir üzerine sana geldim.

Arzu ettiğini bana sor . Şayet bana sorduklarına doğru cevap vermezsem ;düşmanlarım

benimle eğlenecek. Şu muhakkak ki , düşmanlarımın eğlencesi olmaktan daha zor bir şey yoktur.

<devam edecek>

14.05.2002
http://sufizmveinsan.com

 


Üst Ana sayfa e-mail