Tuhfe’tüs Sefere’den yansımalar
Birinci Bölüm
|
Kitabın
adı:TUHFE’TÜS SEFERE (Bir Hediye)
Tevbe Birinci Mertebe: Umum mü’minlerin tevbesidir. Genel olarak, bunların günahı; bir yanılma, dalgınlık veya unutkanlık neticesindedir. (18) İkinci Mertebe: Genel olarak fasıkların tevbesidir. ... Şöyle ki: a-Geçmişte yapılan hatalara tümden pişman olmak. Bu hissi içten duymak. b-Halen yapılmakta olan hataları bırakmak, ileride de yapılması düşünülen hataları da, tam bir azimle yapmamaya kararlı olmak.. c-Haksız yere alınan mal, ya da başka yoldan yapılmış bir zulüm işlenmişse… hemen sahibine iade etmek.. d-Nefse taat tadını tattırmak ve onda eritmek.. Nasıl ki, daha önce; masiyet işinde büyüyüp gelişmişti… Masiyet işinde aldığı tadı, taat yolunda ki tadla yok etmek… e-Seherlerde göz yaşı akıtmak.. İşlenen günahların verdiği üzüntü ve korku içinde affını ümit ederek, güçlü sultanın huzurunda ağlamak.. (19,20) Üçüncü Mertebe: Kâfirlerin tevbesi.. Bunlar için imandan başka kurtuluş yolu yoktur. (20) Havasın tevbesini iki mertebe içinde anlatacağız. Birinci Mertebe: Bu zümreye; kalb, Allah’ın zikrinden gafil olunca tevbe yolunu tutmak gerekli olur. Bu mertebe, Peygamberlere bir de ruhların tasnifi babında, birinci safta bulunan evliya zümresine has bir makamdır. İkinci Mertebe: Seçme kulların tevbesi… Bunlara, dünya efkarından, vesveselerinden ve ona dair yarsiz şeyleri anmaktan ötürü tevbe gerekir. (21) İTİKAD İtikadın kısaca manası şudur: Çözülüp kopmayı akla getirmeden, tam inanıp bağlanmak. … Avamın itikadı… Mesela: Bir kimse vardır, kendi için tayin edilen bir mezhebi tutar, ona inanır ve bağlanır.. Yaptığını ve yapacağını o mezhebin kavline, kararına göre yapar… Yapmadığını ve yapamayacağını da aynı şekilde o bağlanıp inandığı mezhebin kavl-ü kararına bırakır.. Ani bağlanıp, inandığı o mezhebin dışında kalanların sözüyle ilgilenmez… Başka söze aldırış etmez.(25) Has kulların itikadını şöyle anlatabiliriz: Bütün imamların sözlerine bakar, onlar arasında hangileri daha zorsa… onu kabullenir… Hattâ yapar da… Hiçbir şekilde onların kolay yoldan verilen ruhsatlı sözlerini almaz. (26) İHLÂS İhlasın manası şudur: Yapılan her işin; cümle şüpheli hallerden temizlenmesi… (27)
Rasûlullah (sav) efendimiz: Denildi ki: İhlâs, riyanın zıddıdır. (28) …Muhabbet, sevgi manasına gelir. Sevgi ise.. o demektir ki; her şeyini sevdiğine hibe edesin.. O kadar ki; sende, artık senin için bir şeyin kalmaya… ..Muhabbetin bir manası da şöyledir: Yüce Allah’ı bütün varlığınla sevesin.. o kadar ki; sende onun başkası için bir şey kalmaya… (30) Cüneyd-i Bağdadî hazretleri der ki: -Muhabbet sevene ait sıfatın erimesi, buna bedel olarak, yerini sevilene ait sıfatların almasıdır. (30) Denildi ki: Sevgi, demek olan muhabbetin nişanı odur ki; Dünya ve ahirete dair arzular silinip gide… (31) Rabia-i Adaviye şöyle anlatıyor: Ben gönülü senin için sohbethane ettim, Benimle olanlara da cismim mubah ettim. Cismim benimle onlara can yoldaşırır, Ben de sevgini gönlüme can yoldaşı ettim. (31) Yahya b. Maaz diyor ki: Muhabbet ehlinin sabrı, zahidlerin sabrından daha zordur. …Ve şaşarım o kimseye ki; yasak ettiği şeylere karşı bir çekinme duygusu beslemeden nasıl ALLAH sevgisi iddiasında bulunur?... (31)
Yansıtan: Hamdi Cenik
|
