Hani gönlüm
aşık idin bir zaman,
Davasız,dalgasız durgunsun şimdi...
Ey şair ruhlu yar,ey kemter ozan,
Aruzsuz vezinsiz solursun şimdi...
Gür sesli saz idin sırma tellice,
Bir türkü söylerdin sen ahenklice...
Buğulu gözlerin ıslak nelice,
Leylasız,Mecnunsuz ağlarsın şimdi...
Yunus idin tabtuk kapılarında;
Yusuf idin aşkın kuyularında;
Poyraz eser idin rıhtımlarında;
Ahdsız,amansızca suskunsun şimdi...
Karacoğlan idin veysele koşan;
Köroğlu olurdun çamlıbel aşan;
Bu senmisin,miskin miskin dolaşan;
Hırkasız,himmetsiz yaşarsın şimdi...
Gülistanda güldün yaprak açardın,
Arı gibi çiçek çiçek uçardın,
Eyüp gibi düşkün naçarsın,
Devasız,dermansız yatarsın şimdi.
Aşık isen hakka susamazsın sen
Aşk elinden uzak kaçamazsın sen
Kırıp dertli sazın atamazsın sen
Usülsüz,uslüpsüz çalarsın şimdi...
Çağlarim der: Çağlamadan akılmaz
Akmayan pınarın suyu alınmaz
Kader deyip yan gelipte yatılmaz
Boransız,bulutsuz çağlarsın şimdi...
