Evvelâ dişlerimiz
                döküldü 
                Sonra saçlarımız 
                Arkasından birer birer arkadaşlarımız 
                Şu canım dünyanın
                orta yerinde 
                Yalnız başına yapayalnız 
                Kırılmış kolumuz kanadımız 
                Tath canımızdan usanmışız
                Bir şüphedir
                sarmış yüreğimizi 
                Ya kendini aldatıyor demişiz ya bizi 
                Bir şüphedir demir atmış ciğerimize 
                Pamuk ipliği ile baglamışlar bizi 
                Düğüm üstüne düğüm şöyle dursun 
                Bir çalım bir kurum hepimizde 
                Nereden inceyse oradan kopsun 
                Bu canım dünyanın
                orta yerinde 
                Hayvanlar kadar bağlanamamışız birbirimize 
                Yalan mı? gözünü sevdigim karıncalar 
                İşte: hamsiler sürü sürü Arılar bölük bölük geçer 
                Leylekler tabur tabur 
                Ya bizler? Eşrefi
                mahlûkat!... 
                Boğazımıza kadar kendi murdar karanlığımıza gömülmüşüz 
                Bizler bölük bölük, bizler tabur tabur 
                Bizler sürü sepet 
                Yalnız birbirimizi öldürmüşüz. 
                
                     
                    Bedri Rahmi Eyüboğlu 
                 
                İstanbul
                - 19.02.2002 
                http://sufizmveinsan.com
                 
                
                
                
                 
               |