Evvelâ dişlerimiz
döküldü
Sonra saçlarımız
Arkasından birer birer arkadaşlarımız
Şu canım dünyanın
orta yerinde
Yalnız başına yapayalnız
Kırılmış kolumuz kanadımız
Tath canımızdan usanmışız
Bir şüphedir
sarmış yüreğimizi
Ya kendini aldatıyor demişiz ya bizi
Bir şüphedir demir atmış ciğerimize
Pamuk ipliği ile baglamışlar bizi
Düğüm üstüne düğüm şöyle dursun
Bir çalım bir kurum hepimizde
Nereden inceyse oradan kopsun
Bu canım dünyanın
orta yerinde
Hayvanlar kadar bağlanamamışız birbirimize
Yalan mı? gözünü sevdigim karıncalar
İşte: hamsiler sürü sürü Arılar bölük bölük geçer
Leylekler tabur tabur
Ya bizler? Eşrefi
mahlûkat!...
Boğazımıza kadar kendi murdar karanlığımıza gömülmüşüz
Bizler bölük bölük, bizler tabur tabur
Bizler sürü sepet
Yalnız birbirimizi öldürmüşüz.
Bedri Rahmi Eyüboğlu
İstanbul
- 19.02.2002
http://sufizmveinsan.com
|