Adam 
                  ve hayattaki tek arkadaşı olan köpeği bir kazada birlikte 
                  ölmüşlerdi... Gökyüzüne çıktıktan sonra bembeyaz bulutların 
                  arasında dolaşmaya başladılar... Adam çok susamıştı... Biraz 
                  su bulabilmek ümidiyle yürümeye devam ederken, birden 
                  kendilerini muhteşem bir manzaranın karşısında buldular... 
                  Rengârenk çiçeklerle süslü bir bahçe, altından yapılmış bir 
                  bahçe kapısı ve onları karşılayan beyazlar içinde bir kadın...
                  
                      
                  Adam köpeğiyle birlikte kadına yaklaştı ve sordu:
                      -
                  "Afedersiniz... burası neresi?"
                      
                  Kadın ona gülümsedi :
                      - 
                  "Burası Cennet, efendim."
                      
                  Adam bunun üzerine sevinçle "Hârika...!!!" dedi.
                      - 
                  "Peki bana biraz su verebilir misiniz, gerçekten çok 
                  susadım.."
                      
                  Kadın cevap verdi:
                      - 
                  "Tabii efendim, içeri girin... İçerde 
                  dilediğiniz kadar su bulabilirsiniz..."
                      
                  Böylece adam köpeğine döndü...
                      - 
                  "Hadi oğlum içeri giriyoruz" diyerek kapıya yürüdü...
                      
                  Ama kadın onu birden durdurdu:
                      - 
                  "Üzgünüm efendim, köpeğiniz sizinle 
                  gelemez... Hayvanları içeri almıyoruz..."
                      
                  Bunun üzerine adam bir an durdu... Düşündü... Ve geri dönüp 
                  köpeğiyle birlikte geldikleri yolun tam ters yönünde yürümeye 
                  koyuldular...
                      
                  Bir süre geçtikten sonra kendilerini bu kez tozlu çamurlu bir 
                  yolda buldular ve yolun sonunda karşılarına çiftlik girişini 
                  andıran bir kapıyla yırtık pırtık elbiseli bir dede çıktı... 
                  Adam sordu:
                      - 
                  "Afedersiniz... Bana biraz su verebilir misiniz?"
                      
                  Dede "İçeri gel" dedi...
                      - 
                  "Kapıdan girdikten sonra sağ tarafta bir çeşme var..."
                      
                  Adam sordu:
                      - 
                  "Peki arkadaşım da benimle gelip ordan içebilir mi?"
                      
                  Dede "Tabii..." dedi.. " çeşmenin 
                  yanında köpeğinin de su içebileceği bir kâse bulacaksın..."
                      
                  Bunun üzerine adam kapıdan girdi... Biraz yürüdükten sonra sağ 
                  tarafta çesmeyi buldu... Adam çeşmeden köpek de oracıktaki 
                  kâseden doya doya içerek susuzluklarını giderdiler... Derken, 
                  adam geri giderek girişte bekleyen dedeye sordu:
                      - 
                  "Su için çok teşekkür ederim... Peki burası neresi..?"
                      
                  Dede "Burası cennet" dedi..."
                      
                  Bunu duyan adam şaşırdı:
                      - 
                  "Ama nasıl olur..? Az önce burası gibi kırık dökük olmayan 
                  muhteşem bir yere gittik ve orasının da Cennet olduğunu 
                  söylediler..."
                      
                  Dede "Şu rengârenk çiçeklerle süslü 
                  altın kapılı yer mi?" dedi... "Ama orası Cehennem.."
                      
                  Adam iyice şaşırmıştı:
                      - 
                  "Peki ama orası sizin adınızı kullanarak insanları kandırıyor 
                  diye hiç kızmıyor musunuz..?"
                      
                  Dede gülümsedi:
                      
                  - "Kızmıyoruz... Çünkü onlar kendi çıkarı 
                  için en iyi arkadaşını yarı yolda 
                  bırakanları Cennet'ten uzak tutuyorlar...."
                   
                  
                  Prof.Dr. M. Kerem Doksat 'tan