Yavrucak, az önce dünyaya gelen yavrucak, 
Evrenin ruhunu taşıyorsun sen,
Ve, bugün, sen aydınlatıyorsun dünyanın çehresini,
Yüzyılların düşü gezmiyor senin üstünde
İlk sabah sen ağladığında,
Bir tanrının biliyordum indiğini
Gökyüzünden yeryüzüne;
Bulursa sende bulacağım ancak
İnsanoğlu'nun yüceliğini ve soyluluğunu.
Ailenin içinde sen bir hükümdardın,
Uysaldın, dingindin ve mutluydun sen;
Güzeldin, yalındın ve sevimliydin. 
Büyük adam gibiydin onların arasında.
Sun onlara gülümseyişinin saf çekiciliğini, 
Yüzünün masum çizgilerini göster onlara. 
Öğret İnsanlara daha da insan olmayı, 
Doğru olmayı, hesapsız ve içten. 
Öğret onlara karşılıksız sevmeyi, 
Sevmeyi, nefret etmeden önce. 
İnsanın yalın ve ölçülü olduğunda, 
Ancak erinçli ve mutlu olduğunu öğret onlara.
Artık ikiyüzlüler gibi sahtekar,
Veba gîbi kötücül
Olmamak gerektiğini söyle onlara
Kendi kötülüklerinin nedeninin
Kendileri olduklarını haber ver
Ve yaşamak için de
Hep çocuk kalmak gerektiğini.

Yandam Kolani
İstanbul - 24.05.2001
http://afyuksel.com