Kim
olduğumu hayat öğretti,
Uçurumdan uçuruma vurup,
Arşa yükseltti ruhumu,
Cehennem azabıyla kavurdu...
Üç
bin senelik dersimi
Bir anda verdi bana,
Dokuz saniyelik ömrüme
Sonsuzluğu sığdırdı...
Eremezdim
Kemalime,
Cezam yalnızlık çekmek olmasaydı,
Varamazdım semalara,
Yüreğim sevgiyle yoğrulmasaydı...
Sır
üstüne sır verdi bana,
Vardıkça menzilime,
Bir ışık daha gördüm...
Hiçbir durakta durma, ilerle,
“Bir şeyler daha var, ara” dedi...
Aradıkça
sırların sırrını,
Bir menzile daha vardım...
Onun da ötesine gidecektim,
Ömrümün
sonuna vardım...
