Hakk makam-ı
Gayb'dayken bilinmez gerçekdi,
Tenzihdende münezzeh,lafa gelmez bir Tek'ti.
Kenz-i Mahfi denilen bu hali bilmek muhal;
Bu varlık düzeyinde Hakk herşeyden müteal.
Bilinmek murad edip, yarattı avalimi,
Habibi seçerekden,esrarını Alim'i.
Taayyünle muttasıf olarakdan ezelde,
Aklı Evvel,böylece,zahir oldu tez elde.
Bu ilk tecelliydi ki gerçeği Muhammed'in,
Vahid ismine muzaf sırrındandır Hikmet'in.
O Habib'i Ekrem'in aşkına,etti sudur,
Bunca eşya ve mana,anlaki Hilkat budur!
Gayb'da bilkuvve mevcut,eşya böyle halk oldu;
Bilcümle avalimde,tekmil suretle doldu.
Sana örnek vereyim,fehmet Hilkat sırrını,
Ve "La mevcud eşya"nın Ama'da makarını.
Kilden bir kitleye hiç nüfuz edermi nazar?
Oysa bu koca kitle,nice surete mezar!
Çömlekçinin çömleği daha bulmadan vücut,
Fehmetki o kitlenin içinde hala mevcut!
Kil kitlesi,gaybında,nice çömleği gizler;
Çömleğin zuhuruysa bir tasavvuru izler.
İşte böyle Halk olur bir günde bunca çömlek,
Nasıl Halk edilmişse bunca arz,bunca felek.
Çömlekçide ilmini böyle ederek izhar,
Bilmeden oluverir "Halik" ismine mashar.
Eğer onda bu idrak olsaydı her an zinde,
Fasılasız kalırdı Muhammed'in izinde!
Ganiyy-i
Muhtefi
