Gönlü şen İstanbul, bilmem halin ne olacak?
Ne kanlar aktı uğruna, ne kanlar akacak!
Bağrında büyüttüğün, aşklar ne can alacak?
Sızlamazmı yüreğin, seven öksüz kalacak.

Sende ne aşklar bitti, ne aşklar yaşanacak.
Aşklar gelip geçsede, sırlar sende kalacak.
Bir aşık ince beli,ha sardı ha saracak,
Ne ruhlar esir oldu, ne ruhlar şaad olacak.

Bunca yaşananlara, nasıl dayanır yürek?
Bu hali anlatmaya, leb-i derya dil gerek.
Hicranla biten aşklar, senden hesap soracak,
Bilmezmisin İstanbul, Hak'tır baki kalacak!

Dillerde güzelliğin, sevilen hep sen olmuşsun.
Sevenin yüreğine, kavice taht kurmuşsun.
Bin aşık sevdi diye, sanki Hakk'ı bulmuşsun,
Bu feleğin çarkında, sende dönüp durmuşsun.

Güvenme varlığına, ne hanlar kondu göçtü.
Seven,sevilen uğruna, ne canlar verdi geçti.
Bir bakarsın ardına, ne zamanlar koymuşsun,
Kaybolan aşklar gibi, sende hayal olmuşsun.

Müzeyyen Usta

İstanbul - 24.07.2001
http://sufizmveinsan.com