Mehlika
Sultan'a aşık yedi genç
Gece şehrin kapısından çıktı:
Mehlika Sultan'a aşık yedi genç
Kara sevdalı birer aşıktı.
Bir hayalet gibi dünya güzeli
Girdiğinden beri ru'yalarına;
Hepsi meşhur,o muamma güzeli
Gittiler görmeye Kaf dağlarına.
Hepsi,sırtında aba,günlerce
Gittiler içleri hicranla dolu;
Her günün ufkunu sardıkça gece
Dediler: " Belki bu son akşamdır."
Bu emel gurbetinin yoktur ucu;
Daima yollar uzar,kalp üzülür:
Ömrü oldukça yürür her yolcu,
Varmadan menzile bir yerde ölür.
Mehlika'nın kara sevdalıları
Vardılar çıkrığı yok bir kuyuya,
Mehlika'nın kara sevdalıları
Baktılar korkulu gözlerle suya.
Gördüler: " Aynada bir gizli cihan..
Ufku çepçevre ölüm servileri..."
Sandılar doğdu içinden bir an
O,uzun gözlü,uzun saçlı peri.
Bu hazin yolcuların en küçüğü
Bir zaman baktı o viran kuyuya.
Ve neden sonra gümüş bir yüzüğü
Parmağından sıyırıp attı suya.
Su çekilmiş gibi ru'ya oldu!..
Erdiler yolculuğun son demine;
Bir hayal alemi peyda oldu
Göçtüler hep o hayal alemine.
Mehlika sultan'a aşık yedi genç
Seneler geçti,henüz gelmediler;
Mehlika sultan'a aşık yedi genç
Oradan gelmeyecekmiş dediler.
