Satılmıştı değerler...
Dünyamızda bir var bir yok görüntülere.
Bu değişken şey, esir almıştı ebedi gerçekleri...
Bir sis bulutu varken gözler önünde,
Neyi görebilirdi ki insanlık?
Aşk kısa bir zamanın iki anlamsızı arasındaki
anlık bir çekim olmuştu...
Nerede o, zamanı ve mekânı
parçalayan sevgi!..
Avuçlarında dağları bile un ufak edip toz haline getiren,
Sevgili nerede?
Parlaklığı yanında güneşin karanlık kaldığı,
Ayın çıkmaya bile cesaret edemediği Sevgili nerede?
Uzak yıldızlar arasında akrabalık kuran, ışığını
tüm evrene yayan, sonsuzlukta bir ümit olup
kalplere doğan o Sevgili nerede?....
Bir bilmece;
İsmi pek bi yakışır dilimize,
Kendisi
hiç uğramaz gönlümüze…
