Geceler
var ki kollarımda büyüttüğüm
Ve menekşelerde alışılagelmiş sessizlik
Ve yedi ışık halinde yedi ay,
Hiç yaşanmamış yedi gecenin
İri
kelebeklerden bir kemer gibi
Belimize taktığiımız geceler var
Ve bir kan izi karanlık tenimizde
Çizilmiş
bir kuyruklu yıldızın
Kınındaki kılıcı ile
Geceler
var bizi gerilere götürüp bırakan
Geceler, düş kırıklıklarımızla sarmalanan
Ve beyaz kuğular sularda
Ezgilerinden çok uzaklarda
Geceler
var,
Kendi hayaletimizin çok yakında olduğu
O yere götüren bizi
Her zaman bizi yanıtlayan
Kendi sesimizdi
Ve güzel olan yalnızca
Kendi ismimizdi...
Natalio
Correa
Çeviri : Ümit Kocasakal
(Portekiz’in ünlü
Fado müziğinin şarkı sözlerindendir.)
