Dünya,
canlıların yaşadığı yerdir. Kır çiçekleri, papatyalar,
şırıl şırıl akan dereler, cıvıl cıvıl öten kuşlar
bize güzellikler yaşatır. Dünyayı güzel kullanırsak o da
bize güzellikler verir. Çiftçiler toprağı eker, buğday
yetiştirir. Bahçıvanlar ağaçları özenerek buda, çiçekleri
sularlar. İyi bakılırsa toprak, demet demet çiçekle gülümseyen
bir anne olur. Fabrikalarda işçi-usta amcalar, durmadan
dinlenmeden mal üretirler. Herkes bir iş yapar.
Mutlu
yaşamak için birbirimize saygılı olmalıyız. İnsanlar
birbirini sevdikçe hayatımız huzur dolar.
Yaşadığımız
dünyada savaş değil barış istiyorum. Televizyonlarda bebek
ölüleri görmekten çok korkuyorum. Büyüklerim neyi paylaşamıyorlar?..
Dünya çok geniş, niye yetmiyor gibi insanlar kardeşlerini sıkıştırıyor?..
Büyüklerin yüreği yok mu? Onlar üzülmüyor mu ölen kardeşlerime?..
Durmadan silahlar patlıyor. Uçaklar şehirlere bomba atıyor.
Pilotların çocukları yok mu?.. Askerlerin anneleri yok mu?
Ben anlamıyorum büyükleri!..
Biz
çocuklar yaşanabilir bir dünya istiyoruz. Bizden sonra
gelecek çocuklara tertemiz bir çevre ve dünya bırakacağız.
O dünyada bombalar, silahlar, ölen bebekler, ağlayan anneler
olmayacak.
Sevgi
ve çiçeklerle süslü bir dünya için şimdiden söz
veriyoruz.
Muhammed Ali DOĞRAMACI
minikdervis@hotmail.com
Özel Mavigün İlköğretim Okulu
İstanbul - 03.06.2003
http://gulizk.com
|