Adliyelerde malum, neticelendirilmesi gereken yığınla dava var. Çoğu zaman aşımına uğramış durumda. Sokaklar kan gölü gibi. Kapkaç her yerde boy gösteriyor. Maçlar başlamadan evvel, tribünlerde kana kan, dişe diş, intikam, bu maçı alacağız başka yolu yok!”  şeklinde naralar atılıyor.

Seyircilerin burnuna kan kokuyor. İntikam ve spor yan yana olamazken bizde maalesef, aşağı yukarı her spor kolunda terör esiyor. Hele bazı kentlerde TV ekranlarına yansıyan amatör maçlarda öyle kavga sahneleri var ki izlerken inanın, gözlerinizi kapatırsınız. Sayları zaten az olan emniyet güçleri, bu kavgacıları ayırırken bin bir güçlükle karşılaşıyor.             Ben de spor yaptım. Ama böylesini hiç yaşamadım desem yeridir.

Ne yazık ki ahlak seviyesi düşüklüğü böylesi şiddete yol açtı diyebiliriz! Bu kadarla da kalmadı. Şimdi bütün gücü ile gençleri hatta çocukları esir almaya başladı.

Veliler, aydınlık bir gelecek sağlamak amacıyla her türlü fedakârlığa katlanıp geleceğe dönük bir yaşamı temin etmek için çocuklarını okullara gönderirken, şimdi  kara kara düşünmeğe başladılar. Artık, dört gözle onların okuldan dönmesini bekliyorlar.
Anlayacağınız gibi, ‘şiddet artık okullara sıçramış’ durumda. Öğretmenlere saygı kalmamış, küçük büyüğü takmaz, büyük de küçüğü sevmez/kollamaz olmuş.
Hemen hemen her gün, gazetelerde talebelerin birbirlerine kastettiklerini yansıtan haberler var. Olacak gibi değil, ama yılbaşından beri ilköğretimlerle liselerdeki kavgalarda 6 öğrenci hayatını kaybetti, 52 kişi yaralandı. Gerekçeler: Yan bakma, laf atma, çelme takma...

Genç beyinler müspet bilimin peşinde koşacakları yerde, artık başka işlerle uğraşıyor ve beğenmedikleri bir olay karşısında kavgadan yana tavır almayı yeğliyorlar. Bir başka önemli husus da bu gençlerin okullarda alkole alışmaları.

Şimdilerde anneler babalar, eğitimden geçen çocuklarının keyif veren maddelere bağımlı hale düşmemeleri için uğraş veriyorlar. Daha kötü günlerin çocukları beklemekte olduğu gerçeği de kapı aralığında.

Peki, bütün bunların sebebi nedir?

Belki taraflı davrandığımı düşüneceksiniz, ama yine de söyleyeceğim:

Evet, bütün bunlar din bilgisinin ve inancın yetersizliği!

Veliler, ısrarla din derslerinin fazlalaştırılması için teşebbüs etseler, şiddetin ve çirkinliğin azaldığına bizzat tanık olacaklar. Çünkü Beden-Ruh bütünlüğü bu şekilde tesis edilirken, inanç, adalet ve sevgi gibi kavramlar da körpe dimağlarda yoğunlaşır, kuvveden fiile çıkar.

Aksi tutumlar, olsa da olur olmasa da olur gibi havalarının yaygınlaştırılması, çocuklarımızda Allah korkusunun etkisiz kalmasına yol açarken, vicdan muhasebesini de yapılamaz hale getirmektedir.

Sevgili dostlarım! “Mana gereksizdir” diyen bugünden farklı koşulları oluşturabiliyorsa uygulamakta gecikmesin.

Başarabilirse şiddet okullardan uzaklaşır, veliler de toplumda rahat eder.

Sevgi ile kalın. Allah’a emanet olun.

İstanbul - 28.03.2006
afyuksel@hotmail.com
sufafy@hotmail.com
http://sufizmveinsan.com