Şimdi kıssadan hisse...
Allah selamet versin, bu konuyu iyi bilir, Mazhar’ın anlattığı bir hikaye var...Mevlana’dan naklen anlatır.
Adamın biri görmüş sırtına dövme yaptırmışları, heveslenmiş, aslan dövmesi yaptırmaya gitmiş...
-Bana da, demiş, aslan dövmesi yap!..
-Peki, demiş dövmeci; benim mesleğim dövme yapmaktır...  Gel, otur dövmeyi yapayım..
Dövmeci başlamış iğneyi batırmaya..
-Ayy! Ayy! Diye başlamış bağırmaya adam...
-Ne yapıyorsun arkadaş canım çok yanıyor!..
_Aslanın yelesini yapıyorum demiş.
Ama,demiş, yelesini yapma başka yerini yap!..
Dövmeci başlamış bu sefer sırtının başka yerlerine iğneleri batırmaya... Adam yine bağırmaya başlamış:
-Aman, dur! Yapma, çok acıyor, neresini yapıyorsun?
-Aslanın pençesini yapıyorum...
-Aman pençesini de bırak, başka yerini yap!..
Dövmeci yine başlamış iğneleri batırmaya ..
Bu defa yine bağırmış adam:
-Gene neresini yapıyorsun aslanın?.. demiş.
-Kuyruğunu!..
“Ben vaz geçtim kardeşim, katlanamam bu aslanın acısına “ demiş. “Aslandan da vazgeçtim, dövmesinden de...”
Adam çekmiş gitmiş!..
Şimdi o hesap, Mazhar’ın da dediği gibi, “vahdet” dövmesinin lafını çok eder, sohbetlerini yaparız da; iğneler batmaya başladımı, kaçımız dövmecide kalır, o meçhuldür!..
Onun için, biz bugün ne yapıyorsak, ona bakalım... Canımız gibi bağlandığımız, tapındığımız nesnelerden ne kadarcık kendimizi kurtarmaya çalışırsak, cehennemdeki alevimizi, ateşimizi de o kadarcık azaltmış oluruz.
Bugün bize azap veren her olay, gelecekte çok çok büyük boyutlarıyla bize daha fazlasıyla azap verecek

Not : Üstad Ahmed Hulûsi'nin "Kendini Tanı" isimli kitabından alınmıştır..
 

İstanbul - 27.01.2004
http://gulizk.com