Japon çocuğun tek hayâli çok ünlü bir karateci olmaktı. Fakat âilesi buna izin vermezdi.

Bir gün, tâlihsizce bir kaza sonucu çocuk sol kolunu kaybetti. Âilesi çocuğun moralinin çok kötü olduğunu görünce ona bir karate hocası tuttu. Hoca ilk dersinde çocuğa karşısındakini sağ koluyla tutup üstünden savurmayı gösterdi. Hattâ ikinci, üçüncü ve sonraki bütün derslerde hep aynı hareketi yapıyorlardı.

Çocuk bir gün hocasına "Hocam ben çok sıkıldım, artık başka hareketlere geçsek" dedi. Hoca ise bunu kabûl etmeyerek dünyada bu işi en hızlı yapan kişi olmadıkça bitirmeyeceğini söyledi. Çocuk o kadar hızlanmıştı ki, hocasını bile göz açıp kapayıncaya kadar yerden yere vuruyordu.
Bir gün hoca elinde bir kağıtla geldi kağıtta çocuğun gençler karate şampiyonasına katılabileceği yazıyordu. Çocuk çok  şaşırdı.

Ertesi gün salonda ilk rakibinin karşısına çıkacakken heyecanla hocasına sordu, "hocam bu iş nasıl olur? Ben sâdece tek hareket  biliyorum, kesin kaybederim". Hocası ise "sen sâdece hareketi yap"  cevabını verdi.

Çocuk ringe çıktı ve hareketiyle rakibini eledi. Hattâ tek hareketle finale kadar çıktı. Finalde karşısında kendisinin iki katı birisi vardı.  Önce çok korktu ama gene bildiği hareketi yaparak son rakibini de yendi ve şampiyon  oldu.

Sevinçle hocasının yanına koştu ve sordu "hocam  nasıl olur anlamıyorum, sâdece bir hareket biliyorum, tek kolluyum ve şampiyon oldum".

Hocası çocuğa baktı ve dedi ki, "senin yaptığın hareket  karetedeki en zor hareketlerden biridir... Ve bir  tek savunması vardır o da, rakibin sol kolunu tutmak".

Farklılıklarınızı avantaja dönüştürün...