Dostları olmalı insanın,
 aynen gemilerin limanları gibi zaman zaman ugradığın yükünü boşalttığın
dalgalar dininceye kadar beklediğin koynunda

Sonra açık denizlere uğurlamalı seni,
geri döneceğin günü bekleme umuduyla
bâzen rüzgâra o açmalı yelkenini
yanağına konan bir öpücüğün coşkusuyla
halatlarını çözmeli
seni çok ama çok özlemeli

Dostları olmalı insanın,
ermiş, bilge, hayatı ezbere okuyabilen
düşünmediklerini düşündüren
seni bir cambaz ipinde güvenle tutabilen
gerektiğinde senin için ateşi yutabilen
yolunu ısıtan ustan olmalı,
şekillendirmeyi öğretmeli hayatın çömleğini
sana vermeli soğuk bir kış gününde
üzerindeki tek gömleğini