Yoldan geçerken, çöplerin arasından kömür toplayan ihtiyar nineyi
gördüğünde, onun yerinde kendin de olabileceğini hiç düşünmüyor musun?
Senin üstünlüğün ne ki, aynı durumda sen olmayasın ?
Vicdanını “herkes kaderini yaşar, ne yapayım” diye rahatlatırken,
‘Sorumlu’ olduğunu unutuyor musun ey asi nefis!
‘
Komşusu aç iken, tok gezen bizden değildir ’ hadisi şerifinde
bahsedilen sen değil misin yoksa?
Bir kızıyla terk edilen biçare kadının, mum ışığında geçen soğuk
gecelerinin perişan hayali daha gözlerinin önünde takılıyken,önündeki
envai çeşit nimetleri beğenmeyip itişini hangi duyguya
sığdırıyorsun söyler misin bana?
Irak’ta, Filistin’de işkenceye maruz kalan bacılarının acısını
duymuyorsan derinden, gözlerin yaşarmıyorsa vahşete, dualar
dökülmüyorsa dilinden, bir kalbin olduğunu iddia ediyorsun doğru mu?
‘Doğuda bir müminin ayağına batan dikenin acısını, batıdaki bir mümin
hissetmiyorsa, imanı kemale ermemiştir’ hadisi şerifi imanın kemalini
paylaşmaya, hissetmeye, önemsemeye bağlamışken sen hâlâ duyarsızsan,
bana dokunmayan bin yaşasın diyorsan, haydi imanını kendin
sorgulayıver!..
Resulullah (sav), “müminler bir bedenin organları gibidir, birinde
ortaya çıkan bir sıkıntıyı hepsi hisseder ve aynı acıyı duyar”
buyurmaktadır.
Kalbi kan ağlayanın yüzü güler mi?
Kangren doku musun yoksa vücutta?
Hesap ver nefsim !
Tüm dünya senin için dönüyor sanıyorsun. Başkalarına aldırmadan
yaşıyorsun.
Günün birinde hesap vereceğini unutuyorsun.
Ah nefsim, nasıl aldanıyorsun?
Ö.Zeyneb EKİNCİ
muttakisahabe@hotmail.com
Kayseri - 09.12.2003
http://gulizk.com
|