'Öte dünya' var mıdır, yok mudur, kimse bilmiyor. Ama eğer öldükten sonra gittiğimiz bir âlem varsa, böyle aniden ve hazırlıksız olarak gidenler bir süre için 'Ne oluyor, ben neredeyim,' diye bir şaşkınlığın içine düşüyor olmalı.
Ünlü psikolog Alfred Adler'in iki öğrencisi vardır: Dr. Karl Nowotny ve Dr. Schröder.

Bu kişilerin hiçbirisi öldükten sonra bir yaşam olduğuna, ruhlara filan inanmaz. 1965 yılının Paskalya Bayramı'ndan hemen önce Schröder, rüyasında Nowotny'nin öldüğünü görür.

Bu rüyadan iki gün sonra Nowotny gerçekten ölür. Bundan etkilenen Schröder bir medyuma gider, otomatik yazma yöntemiyle ölmüş arkadaşıyla bağlantı kurar veya kurduğunu zanneder. Ölüden geldiği söylenen mesajda söylendiğine göre Nowotny bir süredir hastaymış, bir grup arkadaşı yürüyüşe katılması için ısrar edince o da kendini zorlayarak katılmış.
"Kendimi onlarla gitmeye zorladım. Ardından kendimi tümüyle özgür ve iyi hissettim. Önden yürüyüp akşam saatlerinin temiz havasını birkaç kez içime çektim, uzun zamandır olmadığım kadar mutluydum.

Bir anda sıkıntılardan nasıl kurtulduğumu ve yorgun ya da soluksuz kalmadığımı merak ettim.
Geriye, arkadaşlarıma doğru döndüm ve yerdeki bedenime baktıklarını gördüm. Arkadaşlarım umutsuzca doktor çağırıyor ve beni eve götürecek bir araba bulmaya çalışıyordu. Ama ben iyiydim ve hiçbir acı hissetmiyordum, neler olduğunu anlayamadım. Eğilip yerde yatan cesedin kalbine dokundum. Evet atmıyordu, ölmüştüm. Ama ben hâlâ yaşıyordum!

Arkadaşlarıma bir şeyler söyledim, ama beni ne gördüler, ne de yanıt verdiler. Çok kızdım ve yanlarından ayrıldım.

İstanbul - 05.01.2005
http://sufizmveinsan.com