“Siva”dan
kasıt, üzerinde yiyip içtiğimiz varlığından istifade ettiğimiz
her şeydir. Bunlar insanın bilmesi için Cenabı Allah’ın
varlığını ortaya koymasında kullandığı elbiseleri
mesafesindedir.
İnsan
beş duyu ile sınırlı olduğundan, Allah’ın isim ve sıfatlarından
bilinmesi için bu elbiselere ihtiyaç vardır.
Tek tanrılı dinlere gelmezden evvel insanlar
bunların bazılarını
azametli olmaları nedeniyle
“ilah” ve bazılarını da “ilahe” olarak
kabul etmişlerdir.
Bunun böyle oluşu "Allah her an ayrı şandadır "ayetinin tezahüründen
ibarettir.
Günümüzde
ise “masiva” diye bir şeyin olmayışı ve bunun hakikâtini
idrâkimizden sonra meydana çıkmıştır. Zira bu dünya kazanç
yeridir her şeyimizi burada kazanmak mecburiyetimiz vardır.
Allah’ı
idrâke çalışmak, manen yücelmek, tekâmül etmek, manâ âlemimizi
zenginleştirmek, bu dünyada olmaktadır. O zaman bu dünyaya
bir çirkef gibi bakmak ve onu hiç yerine koymak ne derece
yerinde olur, düşünmek lazımdır. İnsanın ekmek tekkesi
olan bir yer ve Allah’ın “hiçbir
şeyi abes olarak yaratmadım” âyeti kerimesi gereğince
nasıl olur da bu âlemi kötüleyebiliriz.
Bu
bir insanın ticarethanesini çok kazançlı olduğu halde, bir
sürü yanlışlıklarla iflas ettirdikten sonra kabahati
sermayesine ve işindeki materyallere bağlamasına benzer.
Bu dünya bir kazanç yeridir, bu dünya ve içindekiler yüce
yaratanın elbiseleri gibidir, onu her elbisenin içinde tanıma
bilme yeridir. Çoklukta tekliği bulma yeridir. Hz. Muhammed' e
ümmet olma yeridir. Cenabı Hakk’ın sıfatlarında ve
isimlerinde kendinden kendisini seyretme alanıdır.
Bu
âlemi bir cife olarak görüp attığında, o âlemin senin dış
görünüşün olduğunun farkına varamayacağın da kesindir.
Bunu eskilerin cife olarak görmeleri bir semboldür. Bazı
yolların nefis terbiyelerinde ortaya konmuştur.
Bunu biraz açarsak, eğer bu dünyaya sahibini unutturacak
kadar bağlanıp onu ilahlaştırırsak, o zaman hakikâtlerden
uzak kalmış oluruz ki, en büyük tehlikesi budur.
Bir diğer misalde de şöyle derler:” Para insanı esir
ederse insanı rezil eder. Şayet insan parayı esir ederse para
da insanı vezir gibi eder.”
Ama
her şeyin sahibini bildikten, neden ve niçinini idrâk
ettikten
sonra bu dünya ve kâinattaki her şey Allah’ın
insanlara lûtfudur. Ve insanların emrine tahsis etmiş olduğu
hediyesidir.
Sevgiliden gelen bir hediye nasıl olur da cife olabilir?
Bir ayetinde Allah "Ben abes bir şey yaratmadım"
buyurmaktadır.
Allah insanları kendisini sırlamak, mukevvenâtı da insanları
taşıması için yaratmıştır.
Yüce
Yaradan'dan hepimizin ilim ve irfanını artırmasını, idrâk
ve görüşlerimizin şartlanmalardan kurtulmasını niyaz
ederiz.
Bodrum
- 01.01.2002
http://sufizmveinsan.com
|