| 
          FECR SURESİ 
          İmrân İbnu'l-Husayn 
          (radıyallahu anhümâ) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'a 
          (Fecr suresinin baş tarafında geçen) "tek" ve "çift" tabiriyle ne 
          kastedildiği sorulmuştu, şu cevabı verdi: "Bunlar namazlardır. 
          (Bildiğiniz gibi) bazısı çifttir, bazısı da tektir." (KÜTÜB-İ SİTTE 
          /861) 
          ŞEMS SURESİ 
          Abdullah İbnu 
          Zem'a (radıyallahu anh) anlatıyor: "Ben birgün Resûlullah 
          (aleyhissalâtu vesselâm)'ı bir hutbe sırasında dinledim. (Şems 
          suresinde zikri geçen) deveden ve onu boğazlayandan bahsediyordu. 
          Aleyhissalatu vesselam Efendimiz şöyle demişlerdir: 
           
          "(Âyette geçen) 
          "En azgını ileri atıldı" yâni: "Deveyi öldürmek üzere kaba, güçlü ve 
          kavmi içinde Ebu Zem'a gibi desteği olan bir adam fırlayıp (deveyi 
          öldürdü)."  
          Sonra Hz. 
          Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'in (bu meseleyi bırakarak) 
          kadınlarla ilgili şeylerden bahsetmeye başladığını işitim. Buyurdular 
          ki: "Sizden biri hangi düşünceyle hanımını köle dövercesine dövmeye 
          tevessül eder? Akşam olunca aynı yatakta berâber yatmayacaklar mı?"
           
          Râvî devamla der 
          ki: "Sonra Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) cemaate yönelerek 
          seslice yellenen kimseye gülenlere nasihatte bulundu ve: "Onun bu 
          yaptığına niye gülüyorsunuz!" diyerek (gülmeyi yasakladı). (KÜTÜB-İ 
          SİTTE /862) 
          DUHA SURESİ 
          Cündeb İbnu Süfyân 
          el-Becelî (radıyallahu anh) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalâtu 
          vessselâm) hastalanmıştı, bir veya iki gece kalkamadı. Bir kadın 
          gelerek: "Ey Muhammed, ümid ederim ki, şeytanın seni terketmiştir, 
          zira iki veya üç gecedir sana geldiğini görmedim" dedi. Bunun üzerine 
          şu âyet nazil oldu. (meâlen): "Andolsun kuşluk vaktine, (insanların) 
          sükûna vardığı dem geceye ki, (Habibim) Rabbin seni terketmedi, sana 
          darılmadı da" (Duha 1-3). (KÜTÜB-İ SİTTE /863) 
          Bir rivayette 
          şöyle gelmiştir: "Cibril (aleyhisselam) Resûlullah (aleyhissalâtu 
          vesselâm)'a vahiy getirmede gecikmişti. Müşrikler: "Muhammed'e artık 
          veda edildi (ebediyyen terkedildi)" dediler. Bunun üzerine (Duha 
          suresi) nâzil oldu." (KÜTÜB-İ SİTTE /864) 
          
          İstanbul 
          -10.02.2005 
          
           
          http://sufizmveinsan.com 
         
            
         
        
        
  |