İbni Mes’ud (ra) anlatıyor;
‘’Hz Peygamber(sav) buyurdular ki;’’Zulme maruz kalarak öldürülen hiçbir can yoktur ki Adem(as)’in ilk oğlu(Kabil)na onın kanından bir hisse yazılmasın. Çünkü o katl çığırını açanların ilkidir. (BUHARİ-MÜSLİM)

Ebû Hureyre (ra) anlatıyor:
Resulullah (sav) şöyle buyurdu;’’Her kim(birini) hak yola davet ederse, ona kendisine uyanların ecri kadar ecir yazılır. Üstelik tabilerinin ecirlerinden bir şey eksilmeden. Kim de bir sapıklığa davet ederse. Ona kendisine uyanların günahları kadar günah yazılır. Üstelik tabilerinin günahlarından bir şey eksilmeden’’. (MÜSLİM)

Sakın ileride tevbe ederim, deme. Sakın ha Allah’ ın Hilmine güvenme.
(RAMUZÜ’L EHADİS/2051)

Müslüman, hayvan keserken Allah’ ın adını anması kafi gelir, hayvan keserken Allah’ ın ismin anmayı unutursa –etini yerken- besmele çeksin ve onu (etini) yesin. (RAMUZÜ’L EHADİS/2913)
Hz. Câbir radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Akşam yemeğini bırakmayın, bir avuç hurma ile de olsa akşamı yiyin. Çünkü akşamın terki insana (erken) ihtiyarlık getirir." (KÜTÜB-İ SİTTE/6954)

Ebu Seleme İbnu Abdirrahman Hz. Aişe radıyallahu anha'dan anlattığına göre Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm şöyle buyurdu: "Kim (gasben başkasının) arazisine bir karış haksız tecavüz ederse yedi kat yerin dibine kadar boynuna dolandırılarak (cezalandırılır)." (KÜTÜB-İ SİTTE/4289)

Zeyd İbnu Hâlid radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm Hudeybiye'de, bize, geceleyin yağan yağmurun peşinden sabah namazı kıldırmıştı. Namazı bitince cemaatın önüne geçti ve:
"Rabbiniz ne dedi biliyor musunuz?" buyurdu. Cemaat: "Allah ve Resûlü bilir!" dediler.
"Allah Teâla Hazretleri: "Kullarımdan bir kısmı bana mü'min, bir kısmı da kâfir olarak sabahladı. "Allah'ın fazlı ve rahmmetiyle bize yağmur yağdırdı" diyen bana mü'min, yıldızları da inkâr edici olarak sabahladı.Kim de: "Falanca falanca yıldız sayesinde bize yağmur yağdırıldı" dediyse o da bana kâfir, yıldıza mü'min olarak sabaha erdi" dedi!" buyurdular."(KÜTÜB-İ SİTTE/5735)

Süveyd İbnu Hanzala radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'a gitmek üzere yola çıkmıştık. Beraberimizde Vâil İbnu Hucr radıyallahu anh da vardı. Yolda onu, bir düşmanı yakaladı. Herkesi yemin etmeye zorladılar. Ben, "o, kardeşimdir" diye yemin ettim. Bunun üzerine onu serbest bıraktılar. Resülullah'a gelince olup biteni anlattım. "(Önümüzü kesen) grup herkesi yemine zorladı, ben de onun kardeşim olduğuna yemin ettim" dedim. "Doğru söylemişsin, müslüman müslümanın kardeşidir!" buyurdular." (KÜTÜB-İ SİTTE/5795)

Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Yemin ettiği zaman Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın yemini: "Hayır! Allah'a istiğfar ederim ki..."şeklindeydi." (KÜTÜB-İ SİTTE/5777)

İstanbul -02.09.2004
http://sufizmveinsan.com