-203-


Ebu Hureyre (ra) şöyle demiştir:
Resulullah (sav), sayısı birkaç kişiden ibaret olan bir heyet göndermek istedi. Göndermeden önce, bunların her birinden, Kur’an’dan ezber bildiği bir şey okumasını istedi. İçlerinden en genç olanına gelip, “Ey filan, sen Kur’an’dan neyi ezber biliyorsun?” dedi. Genç, “Şu şu ayetleri ve Bakara Süresi’ni” dedi. Peygamberimiz (sav), “Bakara Süresi’ni biliyormusun?” diye sordu. Genç “evet” dedi. Peygamberimiz (sav), “Git, sen bu heyetin emirisin!” buyurdu. Heyetin eşrafından biri, “Vallahi, ya Resulullah, Bakara Süresi’ni öğrenmeme mani olan, onu yerine getiremeyişimin korkusundan başka bişey değildir” dedi. Bunun üzerine Resulullah (sav), “Kur’an’ı öğrenin, ezberleyin, kendiniz için okuyun, başkasına da okuyun. Zira Kur’an, onu öğrenip, okuyan ve onunla amel eden kimse için, her tarafa koku yayan içi misk dolu kutudur. Kur’an zikrinde olduğu halde uyuyan kimse de, içi misk doldurulup, kapanmış olan kutuya benzer” buyurdu. (Tirmizi)
 

Ebu Hureyre (ra)’den: Peygamberimiz şöyle buyurmuştur:
Evlerinizi (Kur’an okumamak suretiyle) mezara çevirmeyin. Ve bilin ki, Bakara Süresi’nin okunduğu eve şeytan girmez. (Tirmizi) 

Ubeyy b. Kaab (ra)’dan
Peygamberimiz (sav), “Ey Ebu’l-Munzir, ezberinde olan Allah’ın kitabının ayetlerinden hangisinin en büyük olduğunu biliyor musun?” diye sordu. Ebu’l-Munzir (ra), “Allah ve Resulu daha iyi bilir” dedi. Resulullah (sav) yine, “Ey Ebu’l-Munzir, ezberinde olan Allah’ın kitabının ayetlerinden hangisinin en büyük olduğunu biliyormusun?” diye tekrar etti. Ebu’l-Munzir (ra) de, “Allahu la ilahe illa huve el-Hayyu’l-Kayyum (Bakara, 255) ayetidir.” Dedi.

Ebu’l-Munzir (ra) der ki:Bunun üzerine Resulullah (sav) göğsüme vurdu ve “İlim sana zor gelmesin” diye dua etti. (Müslim, Ebu Davud) 

Ebu Eyyub el Ensari (ra)’den:
Ebu Eyyub el Ensari (ra)’ ın bodruma benzer bir yeri vardı. Hurmalarını orada tutardı. Cinlerin, perilerin gül denilenlerinden biri gelir oradan hurmalardan aşırırdı. Ebu Eyyub bunu Peygamberimiz (sav)’e şikayet etti. Peygamberimiz (sav) “Git ve cini gördüğün zaman; ‘Allah’ın adı ile Resulullah (sav)’e git!’ deyiver” dedi. Ebu Eyyub, geldi ve cini yakaladı, fakat cin bir daha gelmeyeceğine yemin ettiği için, yine salıverdi. Sonra Resulullah’ın yanına geldi. Resulullah (sav), “Yakaladığın esirin ne yaptı?” diye sordu. Ebu Eyyub (ra), “Bir daha gelmeyeceğine yemin etti.” dedi. Resulullah (sav) “Yalan söylemiş, yine gelecektir.” dedi. Gerçekten ikinci defa geldi. Yine Ebu Eyyub kendisini yakaladı, fakat cin artık gelmeyeceğine yemin edince tekrar salıverdi ve Resulullah’ın yanına geldi. Resulullahn (sav) “Yakaladığın esirin ne yaptı?” diye sordu. Ebu Eyyub (ra) “Bir daha gelmeyeceğine yemin etti” dedi. Resulullah (sav) “Yalan söylemiş, yine gelecektir” dedi. Üçüncü defa gelince Ebu Eyyub yakalayıp dedi ki: “Seni artık Resulullah (sav)’ın yanına götürünceye kadar bırakmam.” Bunun üzerine cini, “Sana bir şey hatırlatacağım: Evinde ‘Ayete’l-Kürsi’yi oku, ne cin, ne şeytan sana yaklaşır” dedi. Ebu Eyyub bu seferde tek başına Hz. Peygamberin yanına geldi. Hz. Peygamberimiz (sav) Ebu Eyyub (ra)’e, “Yakaladığın esiri ne yaptın?” diye sordu. Ebu Eyyub hadiseyi anlattı. Peygamberimiz (sav) “Yalancı olduğu halde bu sefer doğru konuşmuş” buyurdular. (Tirmizi, Buhari) 

Ebu Hureyre (ra)’den:
Peygamberimiz (sav), “Her şeyin bir zirvesi vardır, Kur’an’ın zirvesi Bakara Süresi’dir, orada Kur’an ayetlerinin sertacı olan bir ayet vardır, o da Ayete’l_Kürsi’dir” buyurmuştur. (Tirmizi)
 

Ebu Hureyre (ra)’den:
Peygamberimiz (sav), “Kim, sabah kalkarken ‘İleyhi’l-mesir’e, kadar ‘Hamim el-Mü’min’ Süresini ve Ayete’l-Kürsi’ okursa, akşama kadar Allah’ın hıfz-u himayesi altında bulunur. Akşam yatarken okuyan da sabaha kadar Allah’ın hıfz-u himayesi altında bulunur” buyurmuştur. (Tirmizi) 

Ebu Mes’ud (ra)’dan:
Peygamberimiz (sav), “Bakara Süresinin sonunda iki ayet vardır ki, kim onları bir gece okursa, bunlar ona kafi gelir” buyurmuştur. (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi)
 

Nu’man b. Beşir (ra)’den:
Peygamberimiz (sav), “Allah teala, yer ve gökleri yaratmadan bin sene önce bir kitap yazdı. O kitaptan Bakara Süresi’nin sonunu teşkil eden iki ayet gönderdi ki , bunlar bir evde üç gece okunsunda şeytan o eve yaklaşsın, mümkün değildir” buyurdu. (Tirmizi)

Aişe (r.anha) şöyle demiştir:
Peygamberimiz (sav), Zumer’le Beni İsrail, yani İsra Sürelerini okumadan uyumazdı. (Tirmizi)
 


    İstanbul -07.12.2004
http://sufizmveinsan.com


Üst Ana sayfa e-mail