Abdullah İbn Mes’ud’dan rivayetinde Allah Resulu (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:

 -“İki şifaya yapışın; Bal ve Kur’an.” (İBN KESİR CİLT IX / S.4520)

Muhammed İbn Harb kanalıyla… Abdullah İbn Ebu Kays’tan nakleder ki: o, şöyle demiş: Hz Aişe’den duyduğuma göre o; ben Allah’ın Resulu’ne mü’minlerin çocuklarını sordum da; babalarıyla beraberdirler, buyurdu. Ya müşriklerin çocukları? Dedim; onlar da babalarıyla beraberdirler, buyurdu. Ben amelsiz mi? Dedim; Allah onların ne yapacak olduklarını en iyi bilendir, buyurdu. (İBN KESİR CİLT IX / S.4712 

Cenabı Ecelli Ala bazı insanları zincirle çeker gibi cennete çeker.  (İLAHİ EMİRLER S:373)

Ebu hureyre (r.n) den rivayet edilmiştir; Resulallah (s.a.v.) buyurdu ki; “Allah’ın kusurları ne ile sildiğini size haber vereyim mi?  “Evet Ya Resulullah!” dediler. Buyurdu ki;  Güçlüklere rağmen abdesti tam yapmak; mescidlere adımları çoğaltmak; namazdan sonra namaz beklemek; işte ribat (Hakk yolunda daimi cihad) budur.”(TIRMIZİ CİLT I  NO; 51)

Enes bin Malik'den (ra) rivayetle Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "İkindi namazından güneş batıncaya kadar, Allah'ı zikreden bir cemaatle oturmayı, İsmailoğullarından her birinin bedeli oniki bin dirhem olan, dört köle azat etmeye tercih ederim." (EBU DAVUD)

Dünyada zühd ve az konuşma (nimeti) verilene yaklaşınız. Zira o kimseye hikmet verilmiştir. (İBN-İ MACE)

Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) Uhud günü şöyle demiştir: "Ey Allahım, Ebu Süfyan'a lânet et! Ey Allah'ım, el-Hâris İbnu Hişâm'a ln İbnu Umeyye'ye lânet et!" Bunun üzerine: "Allah'ın onların tövbelerini kabul veya onlara azab etmesi işiyle senin bir ilişiğin yoktur. Çünkü onlar zâlimlerdir" (Âl-i İmrân, 128) mealindeki ayet indi. (KÜTÜB-İ SİTTE / 525)

Nesâî'de geldiğine göre, İbnu Ömer, Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'in sabah namazında başını sonuncu rekatta kaldırdığı sırada "Ey Rabbim... lanet" diye aynen yukarıdaki hadiste muhtevayı işittiğini söylemiştir. (KÜTÜB-İ SİTTE / 526)

İbnu Abbas (radıyallahu anhümâ): "Hiçbir peygamber ganimete ve millet malına hıyânet yaraşmaz" (Âl-i İmran, 161) ayeti, Bedir savaşı sırasında kaybolan kırmızı renkli bir kadife parçası hakkında nazil olmuştu. Cemaatten bazısı "Belki de Hz. Peygamber almıştır" demişti ki bunun üzerine yukarıdaki âyet nazil oldu." (KÜTÜB-İ SİTTE / 527)