Şüphesiz kul, cehennemde bin sene E Hannan, Ey Mennan diye nida edecek Allah Taala Cibril’e; “Git ve şu kulumu bana getir” Buyuracak. Cibril gidip cehennemliklerin yüzüstü kapanmış, ağladıklarını görecek ve Rabbına dönüp bunu haber verecek de Allah Taala : “Bana onu getir. Filan filan yerdedir.” Buyuracak. Cibril onu getirip Rabbının huzuruna dikecek de, Allah Taala ona: Ey kulum, yerini ve durağını nasıl buldun? Diye soracak. Kul: Rabbım, yerlerin en kötüsü, durakların en kötüsü,  diye cevap verecek. Allah Taala: Kulumu geri çevirin, Buyuracak. Kul: Rabbım beni çıkardığında oraya geri döndüreceğini hiç ummamıştım,  diyecek de. Allah Taala: “Kulumu bırakın.” Buyuracak. (İBN-İ KESİR C; XI S; 6039 )

Geçiminde rıfk ile davranması kişinin bilgili, anlayışlı olmasındandır. (İBN-İ KESİR C; XI S; 6039 )

Ebû Hüreyre (r.a.) şöyle demiştir: Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem (bir gün) buyurdu ki: Cin (tâifesin)den bir ifrit dün gece namazımı bozdurmak için bana ansızın hücûm etti. (Lâkin) Allâhu Teâlâ (beni gâlip getirip) ona istediğimi yapmaya fırsat verdi. Sabah olunca hepiniz onu gör (üp seyred) esiniz diye Mescidin direklerinden birine bağlamak istedim. (Fakat) kardeşim Süleyman (b. Dâvûd aleyhime's-salâtü ve's-selâm)'ın: "Yâ Rab, bana mağfiret et ve benden sonra kimseye olmıyacak bir mülkü, bana bağışla." demiş olduğu hatırıma geldi (de ifriti köpek gibi koğdum).      (SAHİH-İ BUHARİ NO; 286)

Elindeki nimetin devamlı kalmasını arzu eden bu zikri “Maşaallahu la kuvvete illa billah.” ı söylesin. Kişi nimeti gördüğü her zaman böyle yaparsa, o nimete hiçbir zarar gelmez. (İLAHİ EMİRLER S; 597)

Kıyamet günü isimlerinizle ve babalarınızın isimleri ile çağırılacaksınız. Onun için güzel isimler alınız. (HADİS-İ ŞERİF)

Susmak alimin süsü, cahilin örtüsüdür. (HADİS)

Sizden kimin (din) kardeşine (herhangi biri) menfaat etmeye gücü yetiyorsa, onu menfaatlendirsin. (SAHİH-İ MÜSLİM)

Cum’a günü (veya gecesi) ölenlere Allah Taala, şehid sevabı yazar ve onları kabir azabından korur. (HADİS-İ ŞERİF)

İki şey vardır ki, insanı küfre sürükler. Birincisi, birinin soyuna sövmek, ikincisi, ölü için matem tutmaktır. (MÜSLİM)

Bir meyve fidanı diken hiçbir adam yoktur ki, Allah Taala onun için diktiği meyve fidanından çıkan (meyveler) kadar ecir yazmış olmasın. (AHMED BİN HANBEL)