Kafir getirilip bir kere ateşe daldırılır, sonra kendisine: Hiç hayır gördün mü? Hiç nimet gördün mü? Denilir. Rabbım, yemin ederim ki hayır, der. İnsanların dünyada iken  en şiddetli yoksulluk içinde olanı getirilir. Bir kere cennete konulup sonra kendisine: Hiç yoksulluk gördün mü? Denir. O, sanki olanlar hiç olmamış anlamında: Rabbım yemin ederim ki hayır, der. (İBN-İ KESİR C; XI S; 6102 )

Hz. Aişe (r.a) şöyle anlatmış: Bazı kimseler, Hz Resulullah (s.a.v.)’ e kahinleri sormuştu. Onlar bir şey değildirler (hak üzere değildirler), buyurdu. Ey Allah’ın elçisi, onlar gerçek bir şeyi haber vermezlermi hiç? Dediler de, Hz Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: Cinni hak olan bir  kelimeyi ezberlerler, onu tavuğun gıdaklaması gibi dostunun kulağına fısıldar. Dostu da buna yüzden fazla yalan karıştırır. (İBN-İ KESİR C; XI S; 6112 )

Ümmü'l-mü'minîn Âişe (r.a.) şöyle demiştir: Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem, ben onun firâşında aykırı yat(ıp uyu)duğum halde (bana doğru) namazını kılar ve Vitri kılmak istediği sırada beni de uyandırır dı. Vitri onunla birlikte kılardım. (SAHİH-İ BUHARİ NO; 312)

İnsanlardan gelen sıkıntılara sabretmeyen, onlara karşılık vermeyi terk etmeyen kimse, sabırlı sayılmaz. (HADİS-İ ŞERİF)

Bir şey seni tereddüte sevkedip içini kurcaladığında onu terket. (HADİS)

Kul anne babası için duayı terk ettiği zaman, muhakkak rızkı kesilir (daralır). (DEYLEMİ)

Yalnızlık, kötü arkadaşla bulunmaktan iyidir. İyi arkadaşla beraber olmak da yalnızlıktan iyidir. (HADİS)

 Câbir b. Abdullâh şöyle demiştir: Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem buyurdu ki: Benden evvel hiçbir kimseye verilmedik beş şey (hep birden) bana verilmiştir: Bir aylık yola kadar (düşmanlarımın kalbine) korku (salmak) ile mansûr oldum. Yer (yüzü) bana namazgâh ve sebeb-i tahâret kılındı. Onun için ümmetimden namaz vakti gelip çatmış her kim olursa olsun namazını kılıversin. Ganâim (ganimet) bana helâl edildi. Halbuki benden evvel kimseye helâl edilmemiştir. Bana şefâat verildi. Bir de (benden evvel) her Nebî, hâssatan kendi kavmine ba's olunurken ben umûm-ı nâsa ba's olundum. (SAHİH-İ BUHARİ NO; 223)