Ashabımın aralarındaki ihtilaf rahmettir. (KENZÜL İRFAN/S.157)

Müminin yumuşaklığı, tatlı dili, güler yüzlü oluşu o kadar ziyade olur ki; kendisini görünce ahmak zannedersin. (KENZÜL İRFAN/S.180)

Çoluk çocuğundan kaçıp kaybolan kimse, efendisinden kaçan köle gibidir; onların yanına dönünceye kadar onun namaz ve orucu asla kabul olmaz. (KİMYA-YI SAADET/S.193)

Günahının bağışlanmasını dilediği halde onu işlemeye devam eden kimse, Rabbi ile alay etmiş olur. (MUKAŞEFETÜ’L KULUB/S.391)

İbnu'l-Müseyyeb (rahimehullah) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ashâbının (radıyallahu anhüm) arasında otururken, bir adam Hz. Ebu Bekir'e hakaretâmiz sözler sarf ederek cefa verdi. Ancak Hz. Ebu Bekir (radıyallahu anh) adama karşı sükût etti. Adam ikinci sefer aynı şekilde hakaret ederek eziyet verdi. O yine sükût etti. Adam üçüncü sefer de eziyet verince Hz. Ebu Bekir (adama hak ettiği cevabı vererek) intikamını aldı. Bunun üzerine Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) hemen kalktı. Hz. Ebu Bekir:
"Ey Allah'ın Resûlü, yoksa bana darıldınız mı?" diye sordu.
"Hayır" dedi. "Ancak semadan bir melek inmiş, sana söylediklerini tekzip ediyordu. Sen intikamını alınca melek gitti, şeytan oturdu. Bir yere şeytan oturdu mu ben orada duramam. " KÜTÜB-İ SİTTE/1136)

Ebu Bekre radıyallahu anh'ın anlattığına göre, Sicistan'da kadılık yapan oğlu Abdullah'a şöyle yazmıştır: "İki kişi arasında, öfkeli olduğun zaman hüküm verme. Zira, ben Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'ın şöyle söylediğini işittim: "Kimse, öfkeli iken, iki kişi arasında hüküm vermesin." (KÜTÜB-SİTTE/4859)

Mühelleb İbnu Ebî Sufre (rahimehullah) Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'ı dinleyen birisinden, Efendimiz'in şöyle söylediğini naklediyor: "Düşman size gece baskını yaparsa Ha-mim La yunsarûn deyin."(KÜTÜB-İ SİTTE/1011)
 

İstanbul - 14.08.2003
http://gulizk.com