İbnu Ömer
radıyallahu anhümâ anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm
buyurdular ki:
"Sizden önce
yaşayanlar arasında Kifl adında biri vardı. Bildiğinden hiç şaşmazdı.
İhtiyaç içinde olduğunu bildiği bir kadına gelerek, altmış dinar
verdi. Kadından kâm almak üzere teşebbüse geçince kadın, titredi ve
ağladı. "Niye ağlıyorsun?" diye sorunca, kadın:
"Bu benim hiç
yapmadığım (haram) bir amel. Bu günaha beni razı eden de fakrımdır!"
dedi. Adam da:
"Yani sen
şimdi Allah korkusuyla mı ağlıyorsun? Öyleyse, Allah'tan korkmaya ben
senden daha layıkım! Haydi git, verdiğim para da senin olsun. Vallahi
ben bundan böyle Allah'a hiç asi olmayacağım!" dedi. Adam o gece öldü.
Sabah, kapısında şu yazılı idi:
"Alah Kifl'i
mağfiret etti!"
Halk bu
duruma şaşırdı kaldı. Allah o devrin peygamberine Kifl'in durumunu
vahyen bildirinceye kadar şaşkınlık devam etti." (
KÜTÜB-İ SİTTE /4961)
İstanbul -
08.02.2005
http://www.sufizmveinsan.com/
|